21.01.2013

ZİLİNİZE BASABİLİR MİYİM...

Cümlelerim gittikçe kısalıyor..
Kelimelerim azalıyor..
Kapıların zillerine basıp, kaçmayasım var..
Ya da pencereleri taşlayasım ..
Sokakta ip atlamak..
Sek sek oynamak ..
Hiç oyuncak bebeğim olmayışından mı bunlar ..
Doya doya kahkaha atılmamış çocukluk günlerinin  ceremesi mi..
Ceremesini niye ben çekiyorum, cürüm benim mi ki ?
Masumdum oysa ben..En azından bir zamanlar..
Sıkı sıkıya tutunmak istedim, zorla çekip kopardılar..
Önce suçladılar,
Sonra da   müebbet verdiler.
Ruhum damgalanırken vicdanım aklayamadı kendini..
Ama yandaşları çoktu,  iştirakçileri de..
Şimdi bakışlarım donuk..
Duygular isyanda..
Susturuyorum, olmadı sürgün..
Akşam vakti sokağa çıkıp,
Karanlıktan istifade erik koparsam dallardan.
Masal anlatsalar uyumadan önce..
Hayallere dalsam da dinlemesem kimseyi..
Sabah çocukluğuma uyansam..
Ya da hiç uyanmasam
Hep uyusam..





8 yorum:

  1. Çocuklukta açılan yaraların kapanmadığını ben de biliyorum. Koskoca bir yetişkin (!) olsan da, sözlere dökerken bazen gözlerinin çakmak çakmak oluşunu. Ama bu yaraları kapatmak bize düşer, açanlara değil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Açanlar vazifelerini bitirip kenara çekildiler zaten... Mecburen insan kendi kendi tamir etmesini öğreniyor / öğrenmeli...

      Sil
  2. yaramazlık yapmak istiyorsan yaşlı amcalar küçük çocukların kulaklarından çekerler ona göre :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)
      ''gel birşey yapmayacağım'' derlerdi.. Sonra yine bildiklerini yaparlardı.. Sanırım bir çocuğun masumiyeti boylelikle katlediliyor..

      Sil
    2. Ve güvensizliği öğretiyorlar değil mi ? Artık insan kaç yaşında olursa olsun, hep bir şüpheyle yaklaşmaya başlıyor insanlara...

      Sil
  3. Şimdi ki çocuklar anca pc de oyun oynuyorlar.Hiç değilse biz şanslıydık.Her eve su içmeye girişimde terden sırılsıklam olmuş atletimi değiştirirdi annem.Şimdi anneler o samimiyet yok :)Televizyon da diziler var.Ben annemi ya temizlik yaparken hatırlarım ya da yemek yaparken.Televizyon izlediğini hiç hatırlamıyorum.Tüketim toplumu olduk iyice.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Artık çocuklar sokakta oynamıyor . Her şeyimiz sana oldu. Ama bir yerlerde iyi anneler mutlaka vardır. Teknoloji ne kadar gelişirse gelişsin, annelik duygusu hala aynı saflıkta bence :) Hatta şu an daha bilinçli çocuk yetiştirmeye çalışıyorlar. Ne kadar başarılıyor o tartışılır tabi..

      Sil