Bazen zafer kazandığını hisseder, sevinirsin..İçin kıpır kıpırdır.
İstediğin olmuştur...
Şu an senden iyisi de yoktur..
Az biraz, yani çok değil, 3-5 dakika geçince durup düşünürsün...
Ezilip, büzülerek hatta yalvararak elde edilen sonuç için onurun berdel verilmiştir...
Neyin zaferi, bu zafer çığlıkları neyin nesi...
Hıçkırıkların çıkar sahneye sonra...
Ne sevincin kalır, ne huzurun...
Elde var, atsan atılmaz, satsan satılmaz bir şeyler işte....
elde var, atsan atılmaz satsan satılmaz.... tam da öyle.
YanıtlaSiliyiym ben, teşekkürler.
Ortalıktan kaybolma da... iyi olduğunu bilelim ..
Silküçük bi düzenleme dolayısıyla 1 gün askıya aldım blogu, şimdi buralardayım yani :)
SilAkşam farkettim..:)
SilMücadeleye devam.. yorulana kadar..
YanıtlaSilHımmm, işimiz zor desene..
Silçok zor..
Silİnsan hiçbir zaman kendine çok güvenmemeli. Her zaferin ardından illaki bir başarısızlık gelecektir. Hayat zaferlerle dolu olamaz. Başarısızlıklarla yıkılmak kadar, başarıyla övünmek de sanırım dikkat edilmesi gereken bir şey.
YanıtlaSilYani kısacası, insan dediğin haddini bilmeli...öyle mi..
SilYani başarı da başarısızlık da bizi bozmamalı. Bu çok zor bence de. :)
Silyapabilecek bir şey kalmamış atsan atılayan satsan satılmayansa elindeki belki de en güzeli olduğu gibi kabul etmek ve mesafe koymak ki en doğrusunu bilirsin cnm sevgilerle
YanıtlaSilyine sıkıntı var.Bir gün iyi birşeyler yazalım.Neden değişmiyor hiç.Aslında iyi olduğum çok zaman oldu ama buralarda olmuyoruz sanırım hiç.Burda iyi değiliz.Bence bunu anlayıp toptan bırakalım.
YanıtlaSil