Çoğu zaman...hah bu biraz daha iyi... işte çoğu zaman fevri çıkışlarım oluyor benim.
Hatta bu çıkışları yapmayı bırakın, daha kolları sıvayıp, niyetlenirken bile " dur kızım yapmaa !! " diyorum kendi kendime..
Ama dinliyor muyum, hayır..
100 defa dediysem hepi topu 2-3 kere dinlemişimdir.
Sonra ne mi oluyor...
Hiççç.
Bu kaçıncı tekrar diyorum..
Bıkmadın mı dejavudan diyorum..
Büyüyeceğim ben ya..
Hala umudum var..
Bir gün öfkemi, tezcanlılığımı, fevriliğimi yeneceğim..
Hımm, pek inandırıcı durmadı bu ama neyse...
Pişmanlığı yaşamak da güzeldir...
Gayrete tevessül eder insan..
Gençlik öyle bir şey işte. İnsan kendine söyler ama beynine hükmedemez gene yapar. Olsun gençliğinizi doya doya yaşayın.
YanıtlaSilGençlik miiii, ilahi Festigan, Allah da sizi güldürsün diyor ve " benim ruhum genç " diyerek olayı bağlıyorum :)
SilResmi görünce aklıma çocukluğum geldi. Nedense? Hiç bir gelincik tarlasında dolaşmamışken ve kuşlara böyle kucak açmamışken.
YanıtlaSilGökyüzüne bakmayı severdim. Kırlarda dolaşmayı, çiçekleri ve hayvanları incelemeyi.
Ne değişti?
Sanırım ben de büyümeyeceğim.
Çocuklar daha masum ve daha saf madem, en iyisi büyümemek zaten.. Büyüdük de ne oldu ki..
SilAslında çocukları çok da seviyorum diyemeyeceğim. Şuan yandaki komşunun çocuğunun ağlama sesleri eşliğinde yazıyorken bu yazıyı üstelik. :)
SilBen kendi çocukluğumu seviyorum. :P
Çocuk yanımızı ne çok seviyoruz değil mi..?
YanıtlaSilBüyüme bence,hep öyle kal,saf bir çocuk gibi..:)
Kendimizi bile hazmedemiyoruz demek ki, çocukluğumuzdan medet umuyoruz...
SilArtık çok geç :)
çok yüz verme kendine o zaman arkadaşım .
YanıtlaSilBesle kendini pişman etsin seni :)
Pek uymadı ya Neyse :)
Yo yo haklısın..Bence uydu. İnsan kendisine fazla yüz vermemeli..
Sil