TARİHİ KAYITTIR...

Bu gün günlerden Salı..

Hava çok soğuk. Hatta bilgisayara göre 0 derece..

Akşam üstü arayan arayana, deprem olmuş, hatta tv nin yalancısıyım, 6..2 şiddetinde..

Hiççç ruhum duymamış. Bu iyiye işaret.

Gece deprem olursa korkusu var. Hadi onu da geçtim, ya  elektrik kesilirse ?

Odanın içi müthiş romantik, zira her yere mum koydum..

Gündüz eve gelen yardımcım " abla balkonun hali ne böyle, heryerde çamurlu ayakkabı izi" dedi..

Buyrun burdan yakın..

Demek birileri  balkona zıplayıp  kapıları pencereleri yokladı..

Şimdi ben deprem korkuma mı yanayım,

Ya balkonda tekrar volta atmaya gelen olursa  endişeme mi?

Elektrik kesilirse  n'aparım   düşüncesine mi ?

Sağ salim atlatırsam bu geceyi,  söz  sabah güneşi alnından öpcem :)

YOKLUK DEĞİL, CEZA...

Bir şey yoksa,
Yokluğuna zar zor katlanabilirsin..
Ama varsa,
Ve sen bundan mahrumsan,
Varlığa rağmen yoklukla cezalandırıldıysan,
Aslında ulaşman mümkünken,
Kendini tutmak zorunda kalmışsan...
Zor.....Çok zor.....

VAR MISIN..

korkuyorsan eğer  sevilmekten..

yüreğinin kapılarını açmayacaksın

yok sevilmekse muradın, o yüreği dikenlerle kaplamayacaksın

üzmeyeceksin kalbine misafir  olanı..

sana dokunanı yaralamayacaksın

kanatmayacaksın..

ruhunu sarıp sarmalamayacaksın..

beyaz olacak

şeffaf olacak

yoruma mahal kalmayacak..

en önemlisi

"sevilmek er kişinin işidir"

hakkını vermek gerekir..

sevmek  sözde kalacak kadar basit değildir..

sözlerin kadar, gözlerin de bağıracak

tavırların inandıracak

şüphenin nazarı bile değmeyecek

sendeki hali gören, sevmek böyle bir şey  diyecek..

korkuyorsan eğer  sevilmekten..

yüreğinin kapılarını açmayacaksın...

korkacaksın kırmaktan, üzmekten

ağyara muhtaç etmekten

namerdin eline bırakmayacaksın

sevdiğini emanet bilecek,

gözün gibi bakacaksın

gözünden, gönlünden  bir salise ayırmayacaksın

önünde bent olacaksın

yeri geldiğinde kendinden bile koruyacaksın

mutlu olmak değil, mutlu etmek olmalı gayen

eğer bunu başarırsan mutluluk seni de  içine hapseder zaten

güneşin ısıtamadığını  yüreğin ısıtacak

kollarından önce bakışların saracak..

O'nu  her gün kendine hayran bırakacaksın  

sahip olduğunu zannetmeyecek,

ama sahip çıkacaksın..

O'nu ağlatmayacak,

ama O'nun için yeri geldiğinde ağlayacaksın..

korkuyorsan eğer sevilmekten,

yüreğinin kapılarını açmayacaksın.

İZİN VER ....

sen sessiz sedasız bekle beni

ister kapı ardında..

ister pencere önünde

gelirim ben

bazen umutsuzluğa düşersin belki

kırılır  hayallerin tek tek

hani bir sabah kalkıp dışarı baktığında

ayaz vuran tomurcuklu dallar gibi

  çiçeklerin dökülüverir yere 

daha meyveye duramadan

olgunlaşamadan...

ama sen sakın kendini bırakma

gürül gürül yanan soba

sobadaki odun çıtırtıları

üstüne  portakal kabuğu koymayı da  unutma

hoş bir rayiha yayılsın odaya

çok severim bilirsin

güzel bir şarkı radyoda

ister yağmur çiselesin,

ister kar yağsın

ama umudun hep sıcak kalsın

bil ki geleceğim ben

ne zaman bilemem

ne halde gelirim

sana nasıl dönerim

bilemem

ancak daha vakti var biliyorum

önce büyümeliyim

dizlerim kadar kalbim de yaralanmalı

beyazların, toz pembelerin yanında siyahı da öğrenmeliyim

griyi de

her sözün doğru olmadığını

açılan her kucağın sevgiyle sarmadığını bilmeliyim

çıkmaz sokaklara dalmalıyım bazen

şehrin kalabalığı  beslemeli yalnızlığımı

yolumu kaybetmeliyim

ya da aynı yollarda defalarca yürümeliyim

zaman su gibi akarken yokluğunda

sana çıkmalı tüm varlığım

ne zaman ki rüyalarımı sana yormaya başlarsam,

hayalimde  hep seninle konuşursam,

çaresiz kaldığımda seni ararsam,

anlarım ki sana koyulmanın vakti gelmiştir

bekle beni

dönerim

kaç kez batar güneş

ve sabah kaç kez bensiz çalar kapını 

bilemem

sakın gel deme hemen

senin yanında büyüyemem,

kabuğumu kıramam,

olgunlaşamam..

şimdi yüreğimi sana bırakıp yola çıkıyorum

ve ona iyi bakacağını biliyorum..

AİLE

Aile salonumuz mevcuttur...

Aile babası..

Aile kızı..

Aile baskısı..

Aile ortamı..

Aile sıcaklığı...

Aile arasında..

Aile şerefi..

Aile hekimliği..

Aile danışmanlığı..

Aile ağacı..

Aile albümü...

Aile sırları...

Haaa bir de aile toplumun temelidir var...

En güzeli aile sıcaklığı...

Tüm bireylerin sevgiyle kenetlendiği...

Her güzel  şeyin nüvesinin , en samimi, en eşsiz , en güvenilir olanının yaşandığı...

En güzel, en emin sığınak...

Hayatın hengamesinde en güzel  liman..

Yaralanmalarda, hezimete uğrandığında, mağlubiyet hallerinde, şefkatle iyileşilen yer...

Arkadaş bozuşmalarında, sevgiliden ayrılmalarda, eşle  kavgalarda gözyaşının kahkahaya döndüğü yer...

Hayata, insana, ilişkilere ait  en sağlam nasihatlerin bedelsiz verildiği yer...

İçindeyken çıkıp  özgürleşmek için can atılan..

Dışındayken keşke  o günlere dönebilsek denilen   yer..

Yer değil, yuva...

Sıcacık..

Ana kucağı, baba ocağı....

Aile işte...

BİR KEZ DÜŞÜN...

senin ne dediğin değildir önemli olan

bana nasıl yansıdığıdır....

.........

olmuyor biliyor musun

çok deniyorum ama nafile

sen "var" olamıyorsun

ben "yok" sayamıyorum..

beraber yapamıyoruz,

birbirimizden de kopamıyoruz...

farzet ki hiç olmadı diyorum bazen..alış artık bu duruma..

alışmış gibi yaptığım da oluyor gerçi ya da cidden  alıştığım..

uzun sürmüyor.. sinsice yaklaşıyor . ansızın yakalanıyorum.

 ama hiç de şaşırmıyorum

en çok da 

birine ihtiyaç duyuyorum ya hani

şu koskoca dünyada kendimi yapayalnız hissettiğim  zamanlarda..

tek tük, ara sıra..ama hissediyorum işte..

o anda   içimdeki yanardağ uyanıyor sanki.. 

karışıyor ortalık

mideme kramplar giriyor

büyük bir patlamaya hazır bekliyorum..

bütün duygularım dizginlerini koparmışçasına hücum ediyor, hepsi birden

en çok öfke

bir tutam sevgi

buruk bir özlem

keşkeler

meğerler

acabalar...

yoruldum ben...

sana anlatamamaktan

anlatsam da anlayamamandan  yoruldum...