olmuyor biliyor musun
çok deniyorum ama nafile
sen "var" olamıyorsun
ben "yok" sayamıyorum..
beraber yapamıyoruz,
birbirimizden de kopamıyoruz...
farzet ki hiç olmadı diyorum bazen..alış artık bu duruma..
alışmış gibi yaptığım da oluyor gerçi ya da cidden alıştığım..
uzun sürmüyor.. sinsice yaklaşıyor . ansızın yakalanıyorum.
ama hiç de şaşırmıyorum
en çok da
birine ihtiyaç duyuyorum ya hani
şu koskoca dünyada kendimi yapayalnız hissettiğim zamanlarda..
tek tük, ara sıra..ama hissediyorum işte..
o anda içimdeki yanardağ uyanıyor sanki..
karışıyor ortalık
mideme kramplar giriyor
büyük bir patlamaya hazır bekliyorum..
bütün duygularım dizginlerini koparmışçasına hücum ediyor, hepsi birden
en çok öfke
bir tutam sevgi
buruk bir özlem
keşkeler
meğerler
acabalar...
yoruldum ben...
sana anlatamamaktan
anlatsam da anlayamamandan yoruldum...