Yine sabah oldu..
Yeni bir gün başlıyor. Ve ben oradaki insanların güne nasıl başladığını düşünmek bile istemiyorum..Aynı umut var mı acaba içlerinde? Yoksa her geçen gün omuzlara iyice çöküyor mudur acı ?
Evlat, eş, kardeş , baba .. kaybetmenin üzüntüsü umutları boğmuş mudur çoktan ?
Birey olarak üzülüyoruz .Elimizden pek de bir şey gelmiyor. Ama sosyal paylaşımlardan izlediğim kadarıyla finans kurumlarının , bankaların borçları silmesi, kulüp, dernek ve grupların ( Çarşı gibi ) Soma'daki çocukların eğitimlerini üstlenmeleri sevindirici.. Elbet bunlar acıyı hafifletmez, ama en azından hayatı kolaylaştırır diye düşünüyorum..
Hadi siyasetçiler, şimdi sıra sizde.. Oturup düşünün, kendinize yakışanı değil, böyle durumlarda ne yapılması gerekiyorsa onu yapın...
Ne kadar doğru. Siyasiler kendine yakışanı bırakıp yapılması gerekeni yapsalar.
YanıtlaSilBazıları kader deyip sorumsuzluklarını örteceğini sandı oysa kedere sığınılarak hiç bir hata örtülmedi
YanıtlaSilSiyasetçilerden bir b.k olmaz.
YanıtlaSil