Yenildik..
Neye yenildiğimizi bilmeden üstelik..
Yığın yığın toprak altında kaldık kimi zaman..
Kıpırdayamadık..
Soluklanamadık..
Sevdik, sevildik de,
Yaşayamadık..
Kelimelerde asılı kaldı bazen duygular ,
Ya da bakışlarda sustuk..
Kimi zaman arkamızı dönüp gittik,
Gidecek yerimiz olmadığını bile bile..
Giden kim olursa olsun, kalan çekti o yükü..
Sözünü tutmayan başı önünde geri döndü..
Ama biz yenildik..
Direnmek boşunaydı bilemedik..
Her gün batımında
El ayak çekildiğinde,
Usul usul sokulduk birbirimize,
Bazen unuttuk zamanı ,
Bazen ok gibi saplandı yüreğimize.
En zoru ayrılmaktı,
Gün doğmadan önce.
Alelacele,
Konuşmadan,
Ruhumuzun çığlıklarını bastıramadan...
Yenildik..
Neye yenildiğimizi bilemeden üstelik...
Giden gidiyor, mutlu ya da mutsuz oluyor. Hayat bu. Ama kalanların da bir sıkıntı çektiğini düşünmüyorum pek. İnsanoğlu pek çabuk alışır. Etrafta onu bu kadar oyalayacak şey varken.
YanıtlaSilKelimelere asılı kalan duygular...süper.
YanıtlaSilKelimelere mahkum edilen duygular ...
Ne güzel şiir yazıyorsun sen yaa kıskanıyorum :)
Yoluma çıkma sen desem
YanıtlaSilCanımı yakma sen desem
Uzak durup
Beni biraz anlar mısın?
İçimi yormadan gitsen,
Ömrümü çalmadan bitsen,
Benim hikayem deyip
Susar mısın?
Niye bunun yasak aşk olduğunu hissettim acaba.
YanıtlaSilBu kavuşamama aşıklardan bağımsız şeylere bağlı gibi..
Sevgilerimle..
Yolcu, haklılık payın var elbette.Her kişi ya da durum için geçerli midir, bilemem.. Ama dediğin doğru, alışıyor insan zamanla..
YanıtlaSilPabuç, Senin beni kıskanmaya hiç mi hiç hakkın yok..O şeref bana ait olsun lütfen :)
Ali Çalışkan, yorumlarınız, yazdıklarımdan daha güzel ve anlamlı oluyor, susuyorum :))
Pe Hito, kurgu kahramanı biri olarak nasıl böyle düşünürsün :)) Yazdıklarım her zaman yaşadıklarım ya da hissettiklerim olmuyor ...Du ilham gelirse, belki sebepleri de öğreniriz :))
Yok öyle demeyin, her yazınıza şapka çıkarıyorum ben, beğenerek okuyorum.
YanıtlaSilBekliyorum bir yenisi ne zaman gelecek diye..!
Gitmesek, gitme diyebilsek!
YanıtlaSilAli Çalışkan, çok teşekkür ederim bu güzel sözler için :)
YanıtlaSilNefes, tebdil_i mekandan hayır vardır belki, gidelim, gitsinler boşver :))
Hüzünlü bir aşk hikayesi. Böyle ayrılıklar bitmez Kahve Telvesi. Her gece tekrarlarsın hayallerinde. Eksik bir şey vardır. Hayali tamamlamalar ihtimaller içerdiğinden sürekli devam ettirir insan ayrılığı. Ruhlarınızın çığlıklarını bastırmadığınızdan sürekli bağırır durursunuz, üstelik neye yenildiğinizi bilmeden.
YanıtlaSilİnsan en çok ve daima kendine yenilir. Çığlıklarımız ve öfkelerimiz de en çok kendimizedir. Bu yüzdendir ki tükenmez ardı arkası gelmez bunların. Akıl ile yüreğin çoğu zaman küs oluşudur tüm bunlara sebep...
YanıtlaSilHaklısın Serkan , ayrılık hiç bitmeyen bir süreç oluyor bu durumda...
YanıtlaSilNe güzel söylemişsin Almila. Akıl ve yürek barışmadıkça çözüm yok...
Vuuuvvvv.. Nasıl bir öykü var geride öyle! Gerçi siz de yazıyorsunuz da. Sanırım şiir olarak yazmışınız da... Ama dinleseydim eğer ya da tanık olsaydım, ben de öykü olarak yazardım şiirdeki temayı. Malum, bir kuş pozları bir de hayat çıkışlı öyküler kaçmıyor kolay kolay benden :)
YanıtlaSil