Bir olaya, duruma, insana, amaca çok fazla odaklanmayacaksın..Ne zamanını, ne enerjini, ne de maddi - manevi birikimini tek bir yere hasretmeyeceksin..
Yoksa bir bakıyorsun ki, ulaşmak için deli gibi çırpındığın şeyler yüzünden , hayatında daha önemli yer tutan başka şeyler sana teğet geçip gitmiş ve farkedememişsin..
Aslında bu sadece ulaşmak istediklerin yüzünden olmuyor her zaman.. Ters giden, olumsuz durum- duygu halleri de ayağa takılan taş parçaları gibi.. Sendeleyip düşüyorsun.. Canın acıyor, sızlanıp dertleniyorsun.. Bu da seni yolundan alıkoyuyor.. En azından o süreçte dış dünyadan kopup , içine kapanıyorsun.
Bazen kendimi , hayatımın seyircisi gibi hissediyorum.. Benim dışımda gelişiyor herşey ve ben zamanında müdahale edemiyorum..
Sebep işte bunlar..
Ya lüzumsuz bir şeyin peşine düşmüşüm...
Ya da olmadık şeyleri kafaya takıp dibe vurmuşum....
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilErcan, ne yazık ki ben de bu hatayı çok yapıyorum... Farkındalık konusunda mı eksiklerimiz var anlamadım ki..
YanıtlaSilŞu sıralar ben de benzer şeylere odaklandım ve beni bu halım çok mutlu ediyor.
YanıtlaSil:)