Ne garip bir gündü..
Çok şey düşündüm, konuştum, kritik bir noktayı çözdüm kendimle ilgili..
( Nokta dediğime bakmayın...Benim için yerçekiminin bulunması kadar mühim...)
ve günü içimi cız eden iki düşünceyle kapatıyorum..
acıtan ya da..
ne kadar kafa yorduysam, yok, bellekten çıkmadı bişey..
çok zorladım kendimi..ama çocukluğuma ait, bana ait ne bir oyuncak geldi aklıma,
ne de tüm ailenin birlikte olduğu keyifle, güle eğlene geçen bir an...
çok yazık be..
=(
YanıtlaSilAma bazen, insan hep karanlıkmış gibi hatırlar geçmişini.
Düşünüp, arayıp tarayıp bulamadığın ne varsa, onları şimdinde yaşar, bulursun umarım.
Sevgiler.
üzülme kahve telvesi... yani tabi ki bu durum etkiler insanı ama bunun farkında olmakta önemli bundan artık geleceği daha temkinli yaşamalısın.
YanıtlaSilÇok şey beklememeyi dene belki buldukların umutlarını yeşertir yeniden :)
YanıtlaSilUnutmuş olabilirmisin ? Vardır illaki.
YanıtlaSilMutlaka çok mutlu olduğun anlar da vardır, herhalde moralinin bozuk olduğu bir dönemdi. Öyle bile olsa hiç düşünme geçmişi gelecek ile ilgili planlar yap. Sana çok mutlu ve çok şanslı bir yeni hafta diliyorum.
YanıtlaSil