Narindi..
kırılgandı..
buz dağına çarptığını anlayamadı..
koruyamadı
kollayamadı
tamir olmak istedi
daha beter yara aldı
tek kanadı vardı
uçmak, kanatlanmak istedi
onu da kırdı
kırıldı
yıprandı
yanlış yerde
yanlış mecralarda dolaştığını çok geç anladı
kendi gölgesinden bile sakınması gerekirken
gün yüzüne çıkması hataydı
şimdi içi sızlıyor
yüreğindeki ateş ruhunu kavuruyor...
ne zor gerçekle yüzleşmek
çıkışın olmadığını bilmek
vaz geçti
en güvenli yeri kuyusu
guyucadısı artık kendinden bile saklanıyor..
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilYüzleşmek en zoru galiba...
YanıtlaSil"yanlış mecralarda dolaştığını çok geç anladı"
YanıtlaSilbunu anladıysa yapılacak şey saklanmak değil, yanlış maceralara kapılmayıp, aklını kullanmak :)
değil mi??
Sevgilerimle:)
çıkışın olmadığını bılmek ne acı
YanıtlaSilve yuzleşmek ...
Blogger, geçecek tabi, neler geçmedi ki..
YanıtlaSilNeşeli ve İncili Günler, insanın kendisiyle yüzleşmesi cesaret ister..
Pe Hito, doğru söylüyorsun :)
Devinim, çıkış her zaman vardır belki..Biz göremiyoruzdur ya da işimize gelmiyordur.:)