BU SÖZLER KİME ? BELKİ SANA BELKİ KENDİME...

Ruhundaki açlık, bedenini doyurunca gider mi zannediyorsun

hala anlamadın mı, yara ruhunda ama sen bedenini merhemliyorsun...

istediğinden kaç

istediğin yere kaç

istediğin kadar kaç

nafile

yine döneceksin geriye

bu defa daha yılgın olacaksın üstelik

bir kez daha kendine yenik

zaaflarına, duygularına, açlığına yenik

Ağlayabiliyor musun..

öyle kuytu köşelerde değil

yanında yörende kim varsa gözlerine bakarak

bakışlarınla ondan medet umarak ağlayabiliyor musun?

küçük düşmekten

zayıf görünmekten

hakir görülmekten korkmadan

kendin gibi olabiliyor musun

eksik olan ne sende

ya da aradığın ne yok çevrende

ne istiyorsun da neyi bulamıyorsun

bulamadıkların için neyle avunuyorsun

nelerle, kimlerle oyalanıyorsun

Kendini tanımayan kazanabilir mi bu mücadeleyi...

" İç dışa, dış içe çevrilse..." demiş ya hani büyüklerden biri,

hazır mısın içini görmeye

içini dışa çevirmeye..

bu halinle bakabilir misin kendine,

düşün neler var ruhunun derinliklerinde..

uyumsuzluk mu

acılar mı yoksunluklar mı, yoksulluklar mı?

öfke mi, başkaldırı mı, düşmanca tavırlar mı?

kimi  yok edersen kazanmış olacaksın

kendini mi başkasını mı ?

neyin peşindesin

duygularının mı mantığının mı

kimi susturmak  daha zor

aklını mı vicdanını mı

Kaçmaktan vazgeç

hem kendinden hem herkesten

bırak bulsunlar seni

ya da gayret et bul kendini

bir daha bozmamak üzere, yeniden et yeminini

sevildiğin kadar sev ve göster sevgini

sevmek ne zayıflıktır, ne de acizliktir

sevince çoğalır insan, anla artık ey sevgili..

sevince huzur  bulursun,  sev ve  içinde mutluluk biriktir.

                                             ne senin kendinle kavgan bitecek...

                              ne de benim sana sözüm ...