Ruhundaki açlık, bedenini doyurunca gider mi zannediyorsun
hala anlamadın mı, yara ruhunda ama sen bedenini merhemliyorsun...
istediğinden kaç
istediğin yere kaç
istediğin kadar kaç
nafile
yine döneceksin geriye
bu defa daha yılgın olacaksın üstelik
bir kez daha kendine yenik
zaaflarına, duygularına, açlığına yenik
Ağlayabiliyor musun..
öyle kuytu köşelerde değil
yanında yörende kim varsa gözlerine bakarak
bakışlarınla ondan medet umarak ağlayabiliyor musun?
küçük düşmekten
zayıf görünmekten
hakir görülmekten korkmadan
kendin gibi olabiliyor musun
eksik olan ne sende
ya da aradığın ne yok çevrende
ne istiyorsun da neyi bulamıyorsun
bulamadıkların için neyle avunuyorsun
nelerle, kimlerle oyalanıyorsun
Kendini tanımayan kazanabilir mi bu mücadeleyi...
" İç dışa, dış içe çevrilse..." demiş ya hani büyüklerden biri,
hazır mısın içini görmeye
içini dışa çevirmeye..
bu halinle bakabilir misin kendine,
düşün neler var ruhunun derinliklerinde..
uyumsuzluk mu
acılar mı yoksunluklar mı, yoksulluklar mı?
öfke mi, başkaldırı mı, düşmanca tavırlar mı?
kimi yok edersen kazanmış olacaksın
kendini mi başkasını mı ?
neyin peşindesin
duygularının mı mantığının mı
kimi susturmak daha zor
aklını mı vicdanını mı
Kaçmaktan vazgeç
hem kendinden hem herkesten
bırak bulsunlar seni
ya da gayret et bul kendini
bir daha bozmamak üzere, yeniden et yeminini
sevildiğin kadar sev ve göster sevgini
sevmek ne zayıflıktır, ne de acizliktir
sevince çoğalır insan, anla artık ey sevgili..
sevince huzur bulursun, sev ve içinde mutluluk biriktir.
ne senin kendinle kavgan bitecek...
ne de benim sana sözüm ...
