BANA BİR ŞEYLER OLUYOR....

       Geçenlerde ( yaklaşık 1 hafta önce ) Dönence 'nin blogu bomboştu..Yazıları silinmişti..Merak ettim, mail atıp sorayım dedim.. Yorumlar mailime geldiği için oradan adresini buldum, yazdım gönderirken dikkatimi çekti, Meryem Can yazıyordu başta..Allah Allah dedim, niye bayan ismiyle mail aldı ki?...Neyse önemsemedim...
       Az önce de Kafka'ya Mektuplar bloguna baktım, uzun süredir yorum yapılamıyordu ve nete son zaman fazla giremediği için, Levent'in bunu bilinçli yaptığını düşünmüştüm, ama anladım ki bir hata olmuş ve kendisine yorum yaparak denemede bulunmuş... Ben de yazan yorum yapabiliyor, bakalım okuyan yapabiliyor mu deyip yorum gönderdim ama nafile....yine olmuyor. maille belirteyim bari dedim.. ( İşte burası Sezen Aksu'dan " ne inkar, ne itiraf  bu, yalnızca sitem" şarkısı eşliğinde okunacak ) Sağ olsun uzun süredir bana yorum yapmadığı ve adresi kayıtlı olmadığı için, yüzlerce silinmiş maili tarayarak  adresini buldum, yazdım ve gönderirken yine Meryem çıktı karşıma.. Eyvah dedim, yanlışlıkla  Dönence'ye gönderdim galiba... Baktım yanlışlık yok... mail Levent'e gitmiş.. Sonra   azıcık dikkatli baktım, Meryem Can benmişim :))) Ya insan elifgez06 diye bir maili neden Meryem adıyla alır? Bu Meryem kimdir, nerden akla gelmiştir...Hem insan mailin başında yazan adın kendi adı ( takma, çakma...) olduğunu nasıl bilmez.. Bu kadar teknoloji  özürlü, bu kadar mantıktan yoksun olur mu bir insan ? Çok güldüm çoookkk...
Benim durum vahim....

.....

Söz uçar yazı kalır derler...
Unutmamak gerekir ki, konuşmak ta yürek ister !!!

ÇEKİRDEK AİLE Mİ GENİŞ AİLE Mİ?

Ne kadar zaman oldu böyle gülmeyeli...Kendimi iyi hissetmeyeli...
Çok keyifli bir akşamdı.. İlk başta biraz gergindim, çünkü nahoş  konular konuşmuştuk...Ama her şey Yılmaz Özdil'den bahsetmeye başladığımızda değişti.  Canım benim,  O'nun bazı  eski yazılarını kesmiş, hiç üşenmeden kalktı, tam karşımdaki kitaplıktan aradı buldu, tek tek okudu... Gelmiş geçmiş tüm milletvekillerinin soyadlarına göre sınıflandırma yaptığı bir  yazısıydı en çok güldüğümüz...Türklere  özgü ölüm şekilleri, sonra siyasiler... Ardından  görev yaptığı  yerlerdeki ilginç anılar...Akbaba adlı mizah dergisini 3 yıl bedavaya nasıl okuduğunu anlattı.. Dergiye belli aralıklarla fıkralar yazıp gönderir, ödül olarak da bedava abonelik kazanırmış :)  Zaten çok kitap okuduğunu biliyordum, can dostumdan sonra , hayatımdaki en mantıklı, en sıra dışı ikinci  insan  olduğunu da... Ama bu akşam bir kez daha hayran hayran baktım  yüzüne... Baktıkça da düşündüm... Yalnızlığımızın, mutsuzluğumuzun, iyi ve güzel şeylerden  hızla uzaklaşmamızın sebebi bu mu? Çekirdek ailede yetişmemiz mi ? Oysa  sevgili dayımla daha sık görüşebilseydik, amca, hala, teyze, nine, dede  hayatımızda daha çok yer alsaydı, bazı şeyleri  daha küçükken öğrenir miydik ? Şimdi insanların büyüklerine karşı bu saygısızlığı, vurdumduymazlığı, paylaşmayı bilmemesi, sanal alemde kendine arkadaş aramaya kalkması bu nedenle mi ? Eskiden geniş  ailelerde büyüyen çocuklar edebi öğrenirmiş büyüklerinden... Bir derdi olduğunda anlatabileceği, derdine derman olacak birileri olurmuş mutlaka etrafında.. Kuzenler, yeğenler  güle oynaya, bazen bağrışa çığrışa büyürmüş.. Kime nasıl davranacağını, nasıl gönül alınacağını , zor günlerde kenetlenmeyi öğrenerek.. Oysa şimdi ufacık bir rüzgar , kanından canından olanları bile hiç umulmadık anda bir birinden uzaklara savurabiliyor..

KÜÇÜK KÜÇÜK ÖFKELER BİRİKTİRDİM, VOLKAN OLUP PATLASIN DİYE....

Bayılıyorum 

kendisini mükemmel görenlere,

her şart ve durumdan haklı çıkanlara

iç muhasebe yapmak yerine,

sorumluluğu başkasına ya da başkalarına atanlara,

kendi hatalarına , yanlışlarına, ihmallerine kılıf bulanlara,

kendisini sorgulamak ,

hatası varsa kabullenmek,

gerektiğinde özür dilemek

 yaptığı hasarı telafi  etmektense yağ gibi üste çıkanlara,

Bayılıyorum...

oysa acziyetlerim var benim,

bir de baş edemediğim zaafiyetlerim..

hayır demekte zorlanmak mesela

kırılmasınlar diye susmak insanlar karşısında,

ve kendi kendimi tamir etmeye çalışmak gücensem de kırılsam da...

ama öyle bir grift  hal ki bu

çıkamıyorum bazen içinden

karışıyor akla kara

iyi midir uyumlu olmak

her türlü ahvale ayak uydurmak

yoksa kişiliksizlik midir adı

kişiliği oturmamış bir insan olmak mıdır karşıya yansıması

sen ne mesaj verirsen ver 

 bazıları istediğini anlar,

zanneder ki sen hazır ve nazır hep O'nun yanındasın..

her hareketini hoş karşılarsın

O zor durumdadır

çıkmazdadır

hezeyanlardadır

ama sen eğilip bükülmezsin hiç

yıkılmazsın

dağ gibi sağlamsın...

Hak görür kendinde 

kırıp dökmeyi

öfkelendiğinde ağzına geleni söylemeyi

canı istemediğinde seni görmezlikten gelmeyi

bedel ödemez çünkü yaptıkları sonucunda

sen hep karşısında duruyorsun ya !!!...

oysa insan eziyet edilmesine izin vermemeli şahsına

uyumda ifrat

 yok sayılmayı getirir ardı sıra..

vakur bir duruşu olmalı insanın

en güzeli kendine duyduğundur saygının

sen hiçe sayıyorsan onurunu

nerede görülmüştür onu başkasının koruduğu..

tepkinin en güzeli yerinde ve ölçüsünde olanıdır

dışa verilmeyen tepki içinde büyüyen bir volkandır

daha fazla tutamazsın 

patlamasına engel olamazsın..

Ve unutma

 eğer bir gün patlarsa, en çok da sen zararlı çıkarsın..

.......

Gecenin karanlığında göz yaşı dökmeyenin ,
Günün  aydınlığında gülmeye hakkı olmuyor..

......

dilin bitti dese de,
aklın bitmeli dese de
sen yine de yüreğini dinle...

YOLUN AÇIK , İÇİN RAHAT OLSUN...

Bu gün bir kez daha uğurladım seni...
Diğer gidişlerinden farklı olarak, su dökmedim arkandan, ...
İstedim ki  gittiğin yerde iyi ol,
Mutlu ol...
Sakın bakma geri...
Bu ikimiz için de en iyisi