Bayılıyorum
kendisini mükemmel görenlere,
her şart ve durumdan haklı çıkanlara
iç muhasebe yapmak yerine,
sorumluluğu başkasına ya da başkalarına atanlara,
kendi hatalarına , yanlışlarına, ihmallerine kılıf bulanlara,
kendisini sorgulamak ,
hatası varsa kabullenmek,
gerektiğinde özür dilemek
yaptığı hasarı telafi etmektense yağ gibi üste çıkanlara,
Bayılıyorum...
oysa acziyetlerim var benim,
bir de baş edemediğim zaafiyetlerim..
hayır demekte zorlanmak mesela
kırılmasınlar diye susmak insanlar karşısında,
ve kendi kendimi tamir etmeye çalışmak gücensem de kırılsam da...
ama öyle bir grift hal ki bu
çıkamıyorum bazen içinden
karışıyor akla kara
iyi midir uyumlu olmak
her türlü ahvale ayak uydurmak
yoksa kişiliksizlik midir adı
kişiliği oturmamış bir insan olmak mıdır karşıya yansıması
sen ne mesaj verirsen ver
bazıları istediğini anlar,
zanneder ki sen hazır ve nazır hep O'nun yanındasın..
her hareketini hoş karşılarsın
O zor durumdadır
çıkmazdadır
hezeyanlardadır
ama sen eğilip bükülmezsin hiç
yıkılmazsın
dağ gibi sağlamsın...
Hak görür kendinde
kırıp dökmeyi
öfkelendiğinde ağzına geleni söylemeyi
canı istemediğinde seni görmezlikten gelmeyi
bedel ödemez çünkü yaptıkları sonucunda
sen hep karşısında duruyorsun ya !!!...
oysa insan eziyet edilmesine izin vermemeli şahsına
uyumda ifrat
yok sayılmayı getirir ardı sıra..
vakur bir duruşu olmalı insanın
en güzeli kendine duyduğundur saygının
sen hiçe sayıyorsan onurunu
nerede görülmüştür onu başkasının koruduğu..
tepkinin en güzeli yerinde ve ölçüsünde olanıdır
dışa verilmeyen tepki içinde büyüyen bir volkandır
daha fazla tutamazsın
patlamasına engel olamazsın..
Ve unutma
eğer bir gün patlarsa, en çok da sen zararlı çıkarsın..
