HEP AKLIMDASIN...

Ne garip bir şey...

Bütün gece gözyaşlarıyla edilen duada, bir insanı unutmayı dilemek...

Ağlarken uyuya kalınan gecenin sabahında da unutmadığı için şükretmek...

OLDUĞU KADAR, OLMADIĞI KADER...

kaç kez  düştün sen...
kaç kez pes ettin, havlu attın...
hani gecenin bir yarısı, alnındaki boncuk boncuk terle,
bir kabustan uyanmış gibi şaşkın,
korku dolu gözlerle kaç kez etrafına baktın ?
tüm yollar çıkmaz sokak deyip, bir kenara çöküverdin kaç kez..
duyan yoksa, ne anlamı var çığlıkların deyip, kuyuya gömdün başını...
hatırlamıyorsun değil mi....
hatırlamazsın..
çabuk unutur insan işine gelmeyenleri bazen
hiç bir şeye aldırmayıp, hayata devam edişi de işte bu yüzden..
bu yüzden  eline konan uç uç böceğinden medet umması...
kapat gözlerini
sabah kızarmış ekmek kokusunu çeker gibi  içine çek hayatı..
bir yanı yanmış olsa da aldırma
gülü  güzel yapan dikeni değil mi zira..
cananı sever gibi sev
lütfu da hoş gelsin kahrı da..
YARIN, YAR ' İN OLSUN
sımsıcak karşıla onu
yüreğin umut dolu
çirkin olana aldırma
bir güzellik vardır mutlak ardında 
olmadığında darılma,
sakın ola  isyana kaçma...
UMUT YOLDAŞIN OLSUN