ÖRSELENMİŞ HAYATLAR...( N. Ç. 'YE İTHAFEN..)

Sen yalnız değilsin. Ne yazık ki senin gibi onlarca yüzlerce çocuk, kadın bu insanlık dışı muameleye maruz kaldı, kalıyor, kalacak ta.. Keşke içimde kopan fırtınaları  eş tutabilsem ruhuna...

Artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak..Ya da olması gerektiği gibi.. Hayal kurmadan büyümeyi öğreneceksin mesela.. Onun yerine, hayatın rutinleri hayal olacak senin için..

Her gece yatağa ağlayarak gidecek, haykırarak uyanacaksın.. 

Çığlıkların  bölecek geceyi..

Çığlıkların saracak seni..

Kimsenin duymadığı, duysa da dindiremediği..
Herkesin içinde bir çocuk varken, bir yanı çocukken, sen hep çocuk kalacaksın. Ruhun büyümeyecek hiç.. İşte o anda takılı kalacaksın. O andan sonrasını hiç yaşanmamış sayacaksın. 

Kirlenmişlik duygusuyla baş etmen zor olacak. Gözyaşlarınla temizlemek isteyeceksin kendini. Ne kadar ağlasan da nafile. Yapışır o illet duygu benliğine..Aşamazsın. Yok edemezsin. Gölge gibi takılır peşine de  yalnızlığı bile özlersin..

İnsanlardan nefret eder, ama yine de sevgi beklersin. İstersin ki 1, 3, 5, 26.... kaç taneyse o insan müsveddeleri, onların açtığı yarayı yine bir insan tamir etsin . Hem korkar, hem güvenmek istersin.. Ruhunu asla birinin yüreğine emanet etmez, ama biri ruhunu kuşatsın istersin.  Çünkü seni arıtacak, arındıracak olan tek şeydir aşk... Ya bir kula, ya da o kulu yaradana tutkulu bir aşk beslemelisin ki tamir olabilesin...Ama  kırıktır kalbin. İçten içe isyan edersin, küsersin.. 

Aşağılanmış hissedersin kendini..Değersizlik duygusu hayatının yamacına oturur, her an gözler seni.  ne görmezden gelebilirsin, ne de istediğin değeri görebilirsin.. Anlamazlar ki seni.. Önemsenmek istediğini bilmezler..Zannederler ki acıyan bedenin.. Oysa ruhunda ne yaralar açılmıştır görmezler. tedavisi yoktur. Hiç bir ilaç  geçirmez. Zaman her derde deva olur da senin yanına bile uğramaz..

Geçmiş, hatırlamak istemeyeceğin kadar karanlık, gelecek  seni ürkütecek kadar meçhuldür. Zamansız budanmış gül dalı gibi, tomurcuklanamazsın.  Küsersin hayata . Kızarsın kendine. Kötü müyüm ki dersin.. Hak etmiş miydim.. 

Şimdi sana sarılmak isterdim.. 

Yüreğinin yangınını söndürmek,  seni kuşatmak isterdim.. 

Gözyaşlarımız bir birine karışsın isterdim...

Senin ne kadar masum, ne kadar suçsuz olduğunu  anlatmak isterdim...

Sana bunu yapanları tek tek kendi ellerimle asmak isterdim....

Umarım, hayata sımsıkı sarılırsın... Başın hep dik yürü  küçük kız..

Unutma, senden daha temizi, daha masumu yok bu dünyada...

Ve bizi affet..

Seni koruyamadığımız için, anlayamadığımız için, duyamadığımız için...

Bizi affet..