İtidalli olmayı sevsem de, itidalli ruh halinden yana değilim..
Sevemedim, sevmiyorum..
İfrat tefrit arasında hızlıca geçişler yapayım istiyorum. En azından bu günlerde öyle..Ya çok mutlu olayım, ya da çok karamsar ama asla ikisinin ortası olmasın. Ya öfkeden kuduracak hale geleyim, ya da içimi, ruhumu, davranışlarımı huzur denilen şey çepeçevre sarsın istiyorum. Ama durup düşünüp ruh halim iyi mi kötü mü bilememek, karasız kalmak bana göre değil.
Geçer mi bu hal? Geçer elbet..
Ya hep ya hiç! bende vazgeçemem.
YanıtlaSilBence direkt hep çok mutlu ol, yani umarım.
YanıtlaSilEver RuE, yarım yamalak hallere razı olmamalı, ya hep ya hiç...
YanıtlaSilUfuk, umalım, öyle olsun :)