ne garip bir gün bu böyle.. hava kapalı, başımda müthiş bir ağırlık, beni zorlayan nefes darlığı, baharda olması gereken alerjik belirtiler.. vücut kimyam bile şaşmış..beynimin içinde binlerce cümle, ama hiç birinin noktası, virgülü diğerine değmiyor. yani ikisi birbiriyle ilgili olsa, yazıp aha işte konu bu diyeceğim ama nerdeeee..biri kalk gidelim diyor, diğeri otur oturduğun yerde..
keyifli bir şeyler yapmak lazım. dışarı çıkıp yerde sere serpe uzanmış bi su şişesi bulup tekme mi atsam acaba.. yok bu olmadı. adrenalin olmalı.. lunaparka gidip hani şu bakmaya korktuğum oyuncaklara mı binsem...insan tepetaklak oluyor ya işte o..aman bu yaşta kalbim de dayanmaz, geçelim..
hani bi söz vardı " herkes evinin önünü süpürse..." diye başlayan. belediye zaten yapıyor bunu.. "herkes evinin önünü boyasa..." diye değiştirsek? kaldırımları boyasak..renklerden, şekillerden anlam çıkarsak...mesela bir evin önünden geçiyorsunuz.evin sahibi bir fincan kahve resmetmiş.. çal kapısını , iç kahveni.. bir başkası güneş, çiçek böcek çizmiş.. hımmm keyfi yerinde biri, gidip efkar dağıtmalı de, çal kapısını.. yemek resmi çizenler, karamsar şekiller koyup " iyi değilim, bana moral verin" diyenler.....öfkeden gözlerinde şimşek çakan bir resim varsa aman dikkat edin, taşkınlık yapmayın, kabak sizin başınıza patlayabilir..
ben ne çizerdim acaba... sanırım bugünkü resmim horul horul uyuyan biri olurdu.. sakın ses yapmayın.. kendi halime bırakın beni :))
