MİMİM

Devinim ve İpecik Böcecik beni kurban ( ! )  seçtiği  için şu mimi aradan çıkarayım dedim :)Gerçi Devinimin mimlemesi birazcık da benim yüzümden oldu.  Ben aslında pek beceremiyorum bu mim meselesini.  Ama Dönence bu konuda uzman. Uçurum Çiçeği de ilk kez mimlenmiş olsun. Ben  iki kişi seçtim, ama okuyup, ben olsam ne muhteşem  cevaplar verirdim diyenler varsa, buyursun cevaplasın..Çünkü herkes mim sevmiyor, ben de kimseyi zor durumda bırakmak istemiyorum..

1-Mantığın mı yoksa duyguların mı ön plandadır ?
Zor bir soru..İyi ki duygusalım ve ne yazık ki duygusalım. Aslında onların işine pek karışmıyorum, kim diğerini bastırırsa o ön plana çıkıyor , çünkü ben ikisine de güveniyorum. Doğru zamanda, doğru yerde olmayı bilirler. Haaa hiç mi hata olmuyor,  oluyor elbette. İşte böyle durumlarda kimse kimseyi suçlamıyor, üçümüz birbirimize sarılıp, teselli buluyoruz :)

2-İnsanlar niye mutlu değiller?Niye gözlerinin önündeki mutlulukları görmüyor ve şükretmesini bilmiyorlar?
Çünkü makinalaştık.  Teknolojik açıdan geliştikçe , geniş aileden çekirdek aileye döndükçe,  maddi açıdan kendimizi geliştirdikçe yalnızlaştık, duygusal açıdan aç kaldık, ruhsal açıdan da huzuru bulamaz olduk. Şimdi artık faceden günde 15 kişinin " dürt"tüğü, onlarca, yüzlerce  insanın twetlediği, bir o kadarının blogta takip ettiği yalnız insanlar var. Hastalandığında kapısı çalınmayan, ne haldesin diye sorulmayan.. Bütün bu insanların yerine,  gerçek hayatta   gözlerinin içine baktığında ne halde olduğunu anlayan biri olsa, olabilse.. İnsanlar artık birbirlerinin gözüne bile bakamıyor.
Okumayı bırakmamız da buna  sebep diye düşünüyorum. Hayal kurmuyoruz, gençliğin hedefi yok. Ya da hedef maddesel planda . Daha iyi bir iş, daha çok para.. Bu da  mutlu olmayı arka plana atıyor. İyi iş ve çok paraya ulaşamayınca mutlu da olmuyor, çünkü buna endekslenmiş..Kazara  ulaştıysa, yine mutlu değil, çünkü bunların mutlu etmeye yetmediğini anlıyor.
Ve insan ( muhtemelen ben de dahil ) elindekine  bakmıyor,  elinde olmayanı  istiyor..

3-Çok para harcayıp keşke almasaydım ya da harcamasaydım dediğin bir şey var mı ?

Çok tutumluyumdur. Gereksiz harcamam olmaz. Aldığım ya da harcadığım muhakkak gerekli bir şeydir. Hayatımın belli bir döneminde ( özellikle ünv. de öğrenciyken ) kitaba çok para vermiştim. Yine öğrenci olsam da,  bütün harçlığımı yine kitaplara verebilsem...
Keşke alsaydım , harcasaydım dediğim olmuştur. Mesela 2 gün önce bir demet kasımpatı aldım, beyaz. Ama  vazoya az geldi, keşke iki tane alsaydım dedim :)
Şunu da kabul ediyorum ki insan ara sıra kendisini ödüllendirmeli, şımartmalı. Sadece mutlu olmak için , gereksiz de olsa para harcamayı bilmeli ..

4-Haklı olduğun bir konuda hakkını savunur musun yoksa susmak adalet mi dersin ?
Kendimi savunurum, üstelik nadir de olsa bazı özel  insanlara karşı  ( nazımın geçtiği ) , haksızken bile haklı duruma geçmeyi severim... :)  Dışarıda tanımadığım insanlarla  tartışmaya dökmeden konuşurum.  Kendimi ifade ederim.
Tanıdığım insanlara karşı tavrım daha değişik olur. Eğer ön yargılı ve inatçıysa söyler geçerim, ısrarcı olmam.  Hatasını kabul edebilecek biriyse konuşurum. Ta ki beni anlayana kadar.

5- Tok gözlü müsün yoksa her şeyim  olsun diyenlerden misin ?
Tok gözlü değilim.. İlle de olmalı dediğim, mutlaka sahip olmak istediğim şeyler var.  Ama bu her şeyim olsun  anlamına da gelmiyor tabi. Yani demek istediğim, hayatımda önceliklerim var. Mesela, ilk üç sırada her ne varsa olmalı,  olmasını isterim. Ama onlar yoksa, kalan 97  beni avutmaz. İlk üç varsa da 97 olmuş olmamış, önemsemem.
 Yazdıklarımı okudum da, sorular  öyle iki- üç cümleyle ifade edilecek tarzda değil..  Ya da  dediğim gibi , ben bu mim işini beceremiyorum  :(