9.02.2019

ÇARPIŞMA / TUĞBA SARIÜNAL

Polisiye romanlara uzak durmuşumdur hep. Çarpışma ne tür bir roman bilemiyorum, polisiye diye geçiyor.Bu durumda ben polisiye kitapları da okurum bundan sonra. 
Edebi yönü kuvvetli sayılmaz. Kurgu fena değil, bir iki nokta var "nasıl yani" dedirten. Dili çok sade, okuması kolay, oldukça akıcı. Kitabın arkasında " İyiliğin sınır tanımaz gücü ve insanlık kavramı üzerine yazılmış muhteşem bir roman." cümlesi içerikle ne kadar uyumlu , tartışılır. Çünkü iyilikten ziyade, mecburiyet var. İşte beni üzen de bu. İnsanların etrafta olup bitenler hakkında duyarlı olması ve dönen çarka dur diyebilmesi için, kötülüğün ucunun kendilerine dokunması gerekiyor. 
Pedofili üzerine yazılmış bir kitap. 
Eleştiride bulunmam, yazarı tebrik etmeme engel değil. Böyle bir konuya değinmesi farkındalık oluşturur umarım. Zira ne şiddete uğrayan, öldürülen kadınların sonu geliyor ne de istismara, tecavüze uğrayan çocukların.
Şahsi fikrim, çocuk istismarına kıyısından köşesinden dokunulmuş, olayların içinde ana fikir biraz güdük kalmış. 

Altını çizdiğim cümlelerden bazıları;

* Hayatın tehlikedeyken, beyninin emrettiği gibi çırpınmak yerine, kontrolü kaybetmeden  numara yapmak mucizevi bir güç gerektirirdi.
* Neyi çok sevse uzaklaşıp gidiyordu işte. Görünmez oluyordu yanında kalmasını istediği tüm ruhlar.
* İşlenen suçu ve suçluyu daha iyi anlayabilmek için iyiliğin tarafında savaşan herkes, biraz da olsa çizginin diğer tarafına kayardı.
* Geçmişini unutanlar, belki de onu bir kez daha yaşamak zorunda kalıyordu.
* Sevgiyi değil, ne olursa olsun bir arada yaşamayı ezberlemişti.Aileler birbirini sevmeseler de bir arada yaşarlardı.
* Acı bile güzel geldi çünkü canı yanıyorsa yaşadığı şey de gerçekti.
* Kimsenin yeterince önemsemediği çocukluk travmaları ne yazık ki çocuklukta kalmıyor komiser.
* Ama değersiz hisseden insanın bütün savaşları kendisiyle olur.
* oysa çocukluk, insan ömrünün en önemli zamanıymış. Sevgisiz kalan çocuk özgüvensiz olurmuş. Terk edilen çocuk ilişkilerinde bağımlı biri haline gelirmiş. Sürekli azarlanan çocuk büyüyünce sık sık depresyona girermiş. Peki ya istismara uğrayan çocuk?
* Her şeyi çocukların maruz bırakıldığı davranış şekilleri belirliyordu. Daha güzel bir gelecek hayal eden, önce savunmasız olana karşı hassasiyet göstermeliydi. Doğru kelime bu diye düşündü. Hassasiyet ve empati.
* Hemen herkes gibi, iyilik de bir yere kadar diye düşünürken kötülüğün sınırlarının olmadığını göremiyordu.
* Yaşadığı acıyı anlatabilenlerin yeterince acı çektiklerini düşünmedim hiçbir zaman.
* İnandığı zaman nasıl da parıldıyordu bakışlar. En derin kuyulara atılmış ruhlar bile kendine acımayı bıraktığında ışığın var olduğunu görebiliyordu.
* Hepimizin özlemi geçmişe değil kaybolmuş masumiyeteydi şüphesiz.

29 yorum:

  1. Telvecimm,

    Şu söz ne kadar da hakikatli:

    “En derin kuyulara atılmış ruhlar bile kendine acımayı bıraktığında ışığın var olduğunu görebiliyordu.”

    Hoşça ve neşe ile kal��

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Leia, umut ve inanç insanı ayakta tutuyor. İnsan yeter ki vazgeçmesin, yapabileceklerinin ve kendi gücünün farkında olsun.

      Sil
  2. O kadar isabetli o kadar doğru ve derin ki, yaşayan bilir, derin dalar anlatırken, bazen boğulur dalgalar altında kelime bulamaz bir ip arar kendini çekip kurtaracak bazen şefkatli bir el ... ama o ele bile kıyamaz...tutunamaz korkar bazen kaçar
    tekrar dalmak ister ama dalamaz... acı o kadar derin o kadar sancılı....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçselleştirmeden bilemiyoruz. Empati ve sevgi ama onlar da bir yere kadar. Öylesine yaşamamalı, okumamalı,dinlememeli.Biraz farkındalık, ihtiyacımız olan bu.

      Sil
  3. Altını çizdiğin cümleler hoşuma gitti. Bu arada yeniden merhaba :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Hamiyet, seni tekrar görmek güzel. Sevgiyle...

      Sil
  4. Çarpışma diye bir dizi var şu anda, ismini duyuyorum hep ama izlediğim bir dizi değil, tek bölümüne dahi bakmadım çünkü başka seyrettiğim dizi ile aynı güne denk geliyor, bu acaba o romandan mı yapılmış? Pedofili konulu kitap, roman ya da sosyal medyadaki olayları bile okumaya dayanamıyorum, yüreğim kaldırmıyor:( koca koca yetişkin insanlar - öküzler daha doğrusu- nasıl yavrucuklara o gözle bakabiliyor? Nasıl kıyıyorlar? Allah helak etsin hepsini....

    Eline sağlık canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjdecim diziyi ben de izlemediğim için bilemiyorum ama pek ihtimal vermiyorum. Eğer öyle olsaydı, kitap hakkındaki yorumları okurken mutlaka karşıma çıkardı.

      Seninle aynı duyguları paylaşıyorum. Ne yazık ki bu dünya iyilere ve çocuklara göre bir yer değil...

      Sil
  5. Umarım farkındalık yaratacaktır, toplumun ayıplarının bir an önce son bulması ve onarılmaz yaraların açılmamasını diliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beyaz Yakalı teşekkür ederim yorumun için. Artık yokuş aşağı gidiyoruz, bu tür olayların biteceğine dair zerre umut yok içimde.

      Sil
  6. Umarım bu kitabın, ve diğer bütün çabaların da, farkındalık oluşturmada etkisi olur. Güzel cümleler seçmişsin, teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Alice,benimkiviğneyle kuyu kazmaya benziyor amavelimden gelen bu sadece. Yazmak..

      Sil
  7. Sevgili telvecim bu romanı okuyabilmek için ciddi bir güce sahip olmak lazım tebrik ederim seni. Farkındalık artar umarım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olaylar hızla tırmandığına göre, pek işe yaramıyor sanırım. Daha ciddi çözümler lazım.

      Sil
  8. Çocukluk o kadar önemli ki, azarlamak depresyona, sevgisizlik güven kaybına, bağımlı kişiliğe yol açıyormuş diye yazmış ya (kısalttım cümleyi buraya aktarırken) çocukları bol bol sevgiyle, empatiyle pamuklara sararak büyütmeliyiz. Azarlamak, bağırıp çağırmak hiç hoş değil, geçen gün en üst katımdaki komşuya gittim ve rica ettim 3 - 4 yaşında bir kızı var ağlayıp duruyordu o da bağırıyordu tüm apartman yankılandı dedim valla kusura bakma ben sadece kedici teyze değilim, çocuklara da karışırım böyle...yapma ne olur, bak büyüyünce unutmaz bunları sorunlu olur, bağıran anne olma filan dedim...çok genç bir kadın...umarım kendini denetleyebilir...elimde değil bağırıyorum dedi..
    Sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En yakınlarımızdan başlayacak değişim Müjde.Komşunu sık sık ziyaret et derim.Madem kiçok genç bir anne, eminim seni dinleyecektir.

      Sil
  9. Merhaba Bloğum yenidir destek olursanız sevinirim.
    Sizi takip ettim. Bir çay a buyrun

    YanıtlaSil
  10. Bu aralar pek giremiyorum, evet,çok ara verdim:(

    YanıtlaSil
  11. yaşıyor musun 2020 den ne bekliyorsun mim liyorum seni:))

    YanıtlaSil
  12. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  13. Güzel bir yorum...özlemişim seni ve nalitik yazılarını..sevgiler:)))

    YanıtlaSil
  14. Selamlar blogunuzu takipteyim sizde blogumu takip edip son yazıma yorum yazarsanız çok ama çok mutlu olurum :)

    YanıtlaSil
  15. Altı çizili cümleler çok etkileyici... Emeğine sağlık!

    YanıtlaSil