Bazen çelişkide kalıyor insan..
Ağzına geleni söyleyip, içini rahatlatmakla sessiz ve vakur kalıp, öfkesini bastırmak arasında...
Şu an susuyorum, ama içimde öfke de yok....İşte bu daha büyük bir çelişkiymiş gibi geliyor bana...
ben de genelde ikincisini yapıyorum. ama bazan birincisini yapanlara çok özeniyorum. ağzına geleni söyleyip içini rahatlatanlara.. bu kadar kontrollü olmak iyi mi emin olamıyorum.
İlk iki durumdan birinde kalırsak ağza geleni söylemek daha rahatlatıcı ve olması gereken bir eylem bence, ama bazen susarak da anlaşabileceğimizi düşünüyorum aslında.
Önce büyük mutluluklar çocuklaştırır insanı, sonra büyük hüzünler öfkelere karıştırır ve son olarak büyük çöküşler büyük suskunluklara neden olur ama bunun ardından büyük bir güç gelir insana ki kimse yıkamaz bir daha.
Bence de anında içindekileri döküp rahatlamak gerek. Yoksa birikince daha büyük sorunlar oluyor. Susmak da tabii bir çözüm ama karşındaki anlayabilirse.
Kendimizin tam olarak ne halde olduğunu anlamamak çok iyi bir durum değil...
YanıtlaSilben de genelde ikincisini yapıyorum. ama bazan birincisini yapanlara çok özeniyorum. ağzına geleni söyleyip içini rahatlatanlara..
YanıtlaSilbu kadar kontrollü olmak iyi mi emin olamıyorum.
Söylediklerini karşı taraf anlayabiliyorsa, Söylemek içini rahatlatan bir eyleme dönüşüyor...
YanıtlaSilBuna olgunluk deniyor. :)
YanıtlaSilİlk iki durumdan birinde kalırsak ağza geleni söylemek daha rahatlatıcı ve olması gereken bir eylem bence,
YanıtlaSilama bazen susarak da anlaşabileceğimizi düşünüyorum aslında.
Arada böyle sakin olmak iyidir...
YanıtlaSilsusmak da çok şey anlatır....
YanıtlaSilhttp://tuateneye.blogspot.com.tr/2014/10/susmak-20-aralk-2012-2329-herkese-ack.html
YanıtlaSilÖnce büyük mutluluklar çocuklaştırır insanı, sonra büyük hüzünler öfkelere karıştırır ve son olarak büyük çöküşler büyük suskunluklara neden olur ama bunun ardından büyük bir güç gelir insana ki kimse yıkamaz bir daha.
YanıtlaSilBence de anında içindekileri döküp rahatlamak gerek. Yoksa birikince daha büyük sorunlar oluyor. Susmak da tabii bir çözüm ama karşındaki anlayabilirse.
YanıtlaSilBazen susmak en büyük haykırış oluyor.. Susarak kırıyor ve döküyor öfkesini insan.. Susmak en güzeli bence...
YanıtlaSilo ince bi nokta işte..sessiz kalmak bazı zamanlarda olmuyor ..artık dolup taşıyorsun..o da bir tepki..hiç tepkisiz olmaktansa belki daha iyidir..
YanıtlaSil