Cenaze töreni düzenlesem diyorum,
Kefen giydirip uzatsam musalla taşına,
Çağırsam sizleri, şahit tutsam...
"Nasıl bilirdiniz" diye sorsam..
"Keşke hiç bilmeseydik" deseniz..
Ve üzerini birer kürek toprakla örtseniz..
Bütün hüzünlerimi gömebilir misiniz ?
Keşke telve, keşke gömebilsek!
YanıtlaSilYa da gömsek; dönüp dönüp arkamıza baktığımız bir dünya kalıntısı üstünde yeniden görmeyecekmiyiz.
Şarap gibi işte, küpüne düşersek ertesi gün kepenkleri açamayacaz ama tadında bırakır ve onu biraz ürperten ama geçici neşeye yelken açmak için elverişli bir esinti gibi düşünürsen o zaman iyidir.
ben ne hüzünler gömdüm ne hüzünlere gebe kaldı bir toprak üstü kadardı ....sessiz kaldım
YanıtlaSilEsinti olmuyor işte Ali, yıkıp geçen kasırga gibi....
YanıtlaSilSessizkaldım, susmayı öğrenmek lazım da, insanın içi canhıraş bağırırken duymazlıktan gelemiyor insan...Ve susmayı beceremiyor...