Kumar oynayasım var...
Masanın üstüne koyup  , sana ait olan tüm duygularımı,   rest çekesim var ey sevgili...
Elimdeki itirafla, geri  kazanasım var...Yine sende kaybettiğim yaşama sevincimi, hayallerimi....

İÇ SES

Canı krokanlı pasta istemiş. Üst kata çıkıp alalım dedi, bir adım atacak halim yok, sen git ben burada beklerim dedim.  Kenardaki banka attım kendimi.. İnsanlar .. Türlü türlü, her biri başka bir alem. Sonra önümden bir  çift geçti. Kendi halinde bir kadın.  Saçlarını tepeden toplamış. Elinden tuttuğu küçücük kızını adeta sürüklercesine yürüyor.  Adamın siniri yürüyüşüne vurmuş. Yüzü ne alemde bilmiyorum, Allahtan sırtı bana dönük.  5-6 metre ileride , tam önümde duruyorlar. O anda biri kız, diğeri erkek, muhtemelen ardışık yaşlı iki çocuk daha çarpıyor gözüme..Onlar kendi halinde..

Adamın mütemadiyen  "Ben sana söyleme demedim mi, neden söyledin? " sözlerini duyuyorum. Kadın mırıl mırıl. Belli ki yaptığı hatayı farketmiş. Biraz utangaç, biraz da adamın  vereceği tepkiyi kestirememekten  mütevellit bir çekingenlik var yüzünde.. Ama adam durmuyor. Bir iki adım sağa sola  gidip, tekrar kadına yöneliyor."Ben sana söyleme demedim mi, neden söyledin? ".

Bu kadın, adamı çileden çıkartacak kadar ne söylemiş olabilir, bilmiyorum. Adamın tavrı ve ısrarı beni çileden çıkarmak üzere.  Çok uğultulu ve kalabalık bir ortam.  Sesleri seçemiyorum. Azıcık halim olsa  yerimden kalkıp, adamı kolundan savurmak istiyorum "Yeter be kardeşim,   olmuş bitmiş, derdin ne ?" Yok adama ilişmemek lazım,  bir tokat  atsa , ki beklerim, şaşırmam, zaten ayakta duramıyorum,   yere savrulurum kesin.  İyisi mi kadına "hadi  güzel kardeşim, topla çocuklarını uzaklaş bu adamdan, söylensin kendi kendine " demeli..

Duydu, vallahi duydu kadın benim iç sesimi. O ürkek ceylan gitti,  dişi bi aslan geldi.  "çok uzattın" dedi adama.. Çocuklarını toparladı, adamın çıtı çıkmıyor.  Dondu kaldı resmen.  O anda ,  bir güruh insan önümden geçmeye başladı.  15 saniye sonra ne kadın vardı ortada, ne adam, ne çocuklar...

Dışarıda çocuk terbiye etmeye kalkanlara, bir de  eşine ( kadın erkek farketmez)  bağırıp çağıranlara, küçük düşürenlere  sinir oluyorum.  Yapmayın ya hu böyle şeyler.  Gidin evinizde  halledin ne sorununuz varsa... 

.....

Yokluğun hiç bu kadar üşütmemişti...
Sahi, seni unutmak için, kaç çizik daha atmam gerek yüreğime....

.......

"Çok çabuk kırılmaya başladım galiba ben"  dedim...
"Yooo, eskiden de çabuk kırılırdın,  sadece artık içinde saklayamıyorsun .." dedi...

SEFERİHİSAR / MANDALİNA

MİM..MİM..MİM..

Cuma günü sinemaya gittik okul arkadaşlarımla..Okul kırmak, ders kaynatmak gibi zevklerden mahrum olduğumuz için, anca bu kadarını yapabiliyoruz :))
Seyredenlerin düşüncesini bilemem ama, ben pek  sevemedim Son Umut filmini.. Sanırım beklentim fazlaydı. Bir cümle, bir sahne  hoşuma gitmedi ve filmin bütününe sirayet etti bu olumsuzluk.. Bana çok absürt geldi.
Eve dönüşte arkadaşımla sohbet ederken " çok zor ve sıkıntılı günlerdi ve o bana yardımcı olamadı" dedi. "Sanırım, o zamanlar, O'nun da psikolojisi iyi değildi".  İşte bu cümleler , beynimden vurulmuşa çevirdi beni. Doğru ya, kimi ne için suçluyoruz, niye kızıyoruz.  İnsanların  hangi durumda olduğunu bilmeden, nasıl yargılayabiliyoruz. Yardımını istediğimiz insanların ne durumda olduğundan haberimiz var mı acaba ?  Sanırım olaylara ve insanlara bakış açımda  bu hep göz önünde tutmam gereken bir düstur olacak.. Kimsenin iç yüzünü, ruh dünyasını bilmemize imkan yok.  İnsan kendisini bile yeri geldiğinde tanıyamazken,  halini anlatamazken..
Neyse efendim. Gelelim asıl konumuza..
Sevgili Sessiz Prenses  mimlemiş beni. Yılın ilk mimi :) Hadi bana kolay gelsin..

1- 2014 yılının size kattığına inandığınız en önemli şey nedir ?(İnsan, duygu, hayvan, kitap..vs. )
Acı kayıplar yaşadığım bir yıl oldu 2014.. Ama en güzel tarafı, Absalom'un " neye göre, kime göre" felsefesi :))) Ve az önce yukarıda  bahsi geçen cümle, 2015 in kattığı güzelliğe aday ..Mutlak doğru olmadığını öğrenmek  hayatı daha yaşanılır kılıyor sanırım. Keskin çizgilerimden vaz geçmem gerektiğini anladım. Sıra uygulamaya geldi ..
2-2014 yılında yaptığınız ve sizi gururlandıran şey nedir?
Okullu oldum, sınıfımı geçtim :))  Sanırım  hayatımın en doğru kararlarından biriydi, ikinci üniversite okumak. Manevi olarak beni doyuruyor, çok şey öğretiyor.  Kendimce başarılı olmak ,beni gururlandırdı..
3- 2014 yılında gerçekleşen ve sizi en çok üzen şey nedir?
Kendi hayatım açısından,  abimin hastalığı ve  geçirdiği ciddi ameliyat..
Ülke bazında hangi partiden olursa olsun, vekil seçtiğimiz insanların akla mantığa sığmayan açıklama ve davranışları,  hayatını kaybeden yüzlerce işçimiz,  olaylar sırasında  ziyan olan gençlerimiz...Ülkenin birliğini ve istikrarını koruma ve sağlama konusundaki endişelerim kısacası...
Dünya açısından bakacak olursak, Ortadoğu' nun kaynayan kazan olması...Ülkelerin işgal edilmesi..Sivil halkın  hayatının hiçe sayılması,  ölen yüzlerce, binlerce  çocuk, Namusuna göz dikilen bir  o kadar kadın... İnsanlığımdan utanıyorum bazen...
4-2014 yılında kendi başınıza yaptığınız en büyük şey nedir?
Henüz böyle bir başarıya imza atamadım ne yazık ki...
5- 2014 yılındaki en büyük pişmanlığınız nedir?
Kaybettiğim arkadaşlarım, sevdiklerim.. Biraz daha hassas olabilirdim o konuda..
6-2014 yılında başınıza gelen en komik olay nedir?
Bunu da bulamadım ben :(( Ama her ihtimale karşı, 2015 mimi için   çalışmalara derhal başlayıp, bu soruyu cevaplamayı düşünüyorum...

Mim için çok teşekkür ederim Sessiz Prenses..
Hoşlanan  vaaarrr, hoşlanmayan var.  Ama ben cevabını merak ettiklerimi mimlemek istiyorum..
N. Narda
Cem
Absalom
Levent ( Kafkaya Mektuplar)
Evrenimden...
Şimdiden kolay gelsin....

........

Bi'şeyler yapmalı...
Bir yerden başlamalı,
Yola devam etmeli,
Ya da yoldan dönülmeli..
Bilmiyorum..
Bildiğim tek şey,  bi'şeylerin yolunda gitmediği...
Ne kadar ağır...
İnsanlar mı çok pervasız, yoksa ben mi fazla şey bekliyorum incelik adına.. Ben mi kırılganım, insanlar mı çok kırıcı.. Yaptığım iyiliğin karşılığını beklemek gibi bi'şey değil bu. Fazla beklenti içine girmek de değil..Ben yaparım ama sen yapma demiyorum.. Ben yapmasam da sen yap da demiyorum.. Neden kimseye anlatamıyorum bunu.. Ben kimseyi hiç bir şey için suçlamıyorum. Yargılamıyorum. Sadece  herkesin kişiliği , yapısı, karakteri farklı da olsa genel geçer kurallar vardır. Adab_ı muaşeret denen bi'şey vardır.  İşte onu bekliyorum...