ZOR...ÇOK ZOR....

ne zor şeydir bir insanın hayatında  kendinize yer açmak...
ya da istemeyen birini hayatınıza dahil etmeye çalışmak....

BIRAKIN KENDİMLE KALAYIM...

bazı insanları anlayamıyorum
neden kendi iç savaşlarının faturasını dışarıya keserler ki
ve neden  kendi yaptıklarını kendileri hazmedemiyorken ,
hatta kendi kendilerini affedemiyorken
bunun hırçınlığını neden  sevenlerine yansıtırlar ki....
ne istediklerini bilmeyenler,
bilse de bunun için gayret göstermeyenler,
boşa giden gayretleri için suçlu arayanlar
önce kendinizle barışın
sonra bana yaklaşın.
cidden , bu günlerde sizi çekecek halim yok...
kimseye yük olmuyorum
kimsenin yükünü de istemiyorum....

DİĞER YARIM ( IN )

bazen varlığı delirtiyorsa seni

ya da yokluğunda delirecek gibi hissedebiliyorsan kendini,

dünyaya tepeden bakacak kadar uçmuşsan mutluluktan

O'ndan ayrıldığında karanlık ve kör bir kuyuya atılmış gibi hissediyorsan 

yanındayken  katlanamıyorsan,

 yokluğunda dayanamıyorsan

işte O'dur aradığın insan..

MASUM DEĞİLİZ HİÇ BİRİMİZ...

insanın en büyük hayal kırıklığı

sanırım kendisiyle ilgili olandır

hiç tahmin etmediği, şimdiye kadar görmediği

varlığından bile haberdar olmadığı yanlarını, yönlerini görmek..

 başkasında sevmediği

tasvip etmediği

kerih gördüğü özellikler..

üstelik öyle zamansız çıkar ki bu sivri yanlar,

zaten  varlığı  başlı başına  dayanılmaz bir durumken,

bir de ortaya çıkmasındaki zamanlama hatası  kıskıvrak yakalayıverir .

sanki kuytu bir köşede saklanmıştır da şimdiye kadar,

üstelik sinsice

sessizce

hiç ihtimal verilmezken  varlığına,

bir söz

bir olay

bir aksilik

bir yoksunluk

aniden çıkarıverir ortaya

şaşırır  insan

susar

donar

konuşamaz

ne inkarı mümkündür artık

ne de tesellisi

baş etmek de öyle zannedildiği kadar kolay değildir
..........

anlarsınız ki siz de masum değilsiniz
mazlum değilsiniz
mağdur değilsiniz
ve belki de siz de can yaktınız
kalp kırdınız
birilerini ağlattınız
ama hiç farkına varmadınız
çünkü şimdiye kadar  sadece kendinize baktınız
içinizde öfkenin
kinin
nefretin
hasedin
nasıl da geliştiğini göremediniz
gelişip büyüdüğünü
kalbinize ve beyninize yerleştiğini
söküp atın içinizden
hem de hemen
yoksa ne taşıyabilir
ne de onlarla yaşamayı öğrenebilirsiniz
çünkü artık  kötü olduğunuzu öğrendiniz...
herkes kadar

imrenme, kıskanma, fesatlık...insanlar  bu duygularla ne kadar da çok  haşır neşir  böyle...hadi  imrenmeyi anlarım, masum bir tarafı var.. kıskançlık da bir yere kadar, insani  bir duygu diyelim.. ama fesatlık da neyin nesi ?

KAÇ KEZ DAHA ..

hani her defasında söz veriyorum ya kendi kendime

bir daha beni üzmene izin vermeyeceğim diye

ve dönüyorum ya sözümden

bil ki içimde cam kırıklıkları biriktiriyorum ben..

kanatıyor içimi,

içim kanıyor,

canım yanıyor..

HAYAL YOLCUSU

hayalsiz olmaz değil mi
hayatın  tadı, rengi
insanların yaşama sevinci
hep bu hayaller yüzünden değil mi?
hayal kurmak iyi,  güzel de
kararını bilmeli..
ama kararında hayal olur mu ?
zaten hayalin özelliği uçsuz bucaksız olmasıyken üstelik..
hayale sınır koyulur mu?
sakın kararında kalma
düşüncelerini salıver sonsuzluğa..
yine de derim ki, zirveden düşüşün acısı da  ağır olur
şahikalarda boy göstermek isterken insan
 bakarsın, kendini bir anda yerde bulur
zaman alır toparlanması
yeniden ayağa kalkıp adım atması
yara bere içinde kalır ruhun
kim bilir belki de ömür boyu sürer korkun..
bir daha cesaret edemezsin hayal kurmaya
kurduğun hayallerin peşinden koşmaya
yerinde sayarsın
hayat ne verirse sana, kabul eder, susarsın
ama  bir de başardığını düşün
tamamen değişir hayat öykün
 işte bu dersin, buymuş yaşamak
mutluluğunu gösterirsin herkese haykırarak
gök kuşağı gibi  renklenir her yer
şimdi sen karar ver
ya razı ol aza
de ki, ne çıkarsa bahtıma
ya da ulaşmak istiyorsan daha fazlasına
göze al  her türlü zorluğu, ama unutma azı da bulamamak var sonunda..