24.10.2014

..........

yalan olduğunu bile bile, bir söze tutunursun bazen..
canını yakacağını bile bile , dikenleri elini kanatsa da tutunursun bir dala..
ayakta durmak için
yıkılmamak için
dağılmamak için....
ama öyle bir an gelir ki
her neyse seni hayata bağlayan
kayıverir ellerinin arasından...
şimdi
ellerimin arasından kaydı her şey
dizlerimin bağı çözüldü...
düşüyorum
..............


3 yorum:

  1. Düşerken o tutunduğun dal kanatır ellerini çünkü dikenlerle doludur her yeri..

    YanıtlaSil
  2. ne demeli şimdi..

    Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
    yani, beyaz masadan,
    bir daha kalkmamak ihtimali de var.
    Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
    biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına,
    hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
    yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
    en son ajans haberlerini.
    Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
    diyelim ki, cephedeyiz.
    Daha orda ilk hücumda, daha o gün
    yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
    Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
    fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
    belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
    Diyelim ki hapisteyiz,
    yaşımız da elliye yakın,
    daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
    Yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
    insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
    yani, duvarın ardındaki dışarıyla.
    Yani, nasıl ve nerede olursak olalım
    hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak.(N.Hikmet)
    dirençle kal

    YanıtlaSil
  3. Yalanin olduğu yerde mutluluk yoktur. Can acıtsada yalan dünya dan kurtulmak daha iyidir.

    YanıtlaSil