Benjamin Button gibi hissediyorum kendimi çoğu zaman. Hayatı tersten yaşıyor gibiyim. Çocukken çok ağırbaşlıydım. Sessiz, sakin. Anne - baba için bulunmaz bir nimet ama benim için hayatta dolması mümkün olmayan bir boşluk . Hiç oyuncağım olduğunu hatırlamıyorum mesela. Aslında sokağa çıkıp oyun oynamışlığım da yoktur pek. Sanırım çocukluğum okumakla geçti. Çocukluk demek hafif kalır, ömrüm demem lazım, hala okuyorum :)
Yaz tatillerinde gittiğimiz köyde bile, öğretmen olan dayımın kitaplarını okurdum. Haa bir de köy bakkalından aldığımız ve sıcak suda eritip içtiğimiz tarçına bayılırdım. Rengi kokusu müthişti.
Abimle vakit geçirmeyi severdim. Belki de karakter olarak benzediğimiz için,şimdi de iyi anlaşırız.
Babamdan çok korkardım . Baba demek otorite demekti benim için :(
( Bu mim zormuş yaa :))
Annem çok güzel yemek yapardı. Okuldan geldiğimde duyduğum yemek kokuları hala hafızamda.Belki bu yüzden hiç bir yemeği ayırt etmem.
Konuşmayı pek sevmezdim. Yani severdim de, içimden :) Hep bi'şeyleri sorguluyor olurdum. Kendi kendime sorular sorar, cevapları yine kendim bulmaya çalışırdım. Sanırım başkalarının cevabı hala beni tatmin etmiyor. Kendim bulmalı ve ikna olmalıyım. Mantığıma oturmayan şeyleri kolay kolay kabul edemiyorum.
Sevgili Deeptone'a çok teşekkür ediyorum bu mim için. Okuyan, isteyen herkes yapabilir. Ama Değmesin Yağlı Boya, mutlaka yapmalı diyorum.. :)
Küçükken benim de çok fazla oyuncağım yoktu ama tam bir sokak canavariydim onu çok net hatırlıyorum gormedigim gormedigim köşe yoktu ..saatlerce disaridaydim kış soğuk demeden..buz tutmuş nehrin üzerinde hangi akıl ile yürüdüğümü hala anlamaya çalışıyorum ..çok güzel bir mim bak işte isim verseydin belki cevaplardim DeEp kuzusuna nicedir ugramadim benim adımı vermemiştir haliyle Boya'ya mim yok :(( niiiydeeeennnn:))
YanıtlaSilSanırım gözünden kaçtı, seni mimlemez olur muyum hiç :)
YanıtlaSilGözlerimi ovuşturayım1 sn..
YanıtlaSilCepten okuduğumda az evvel bu son iki satır var mıydı Allah aşkına doğruyu söyleee ???
Hakikaten var mıydı görememiş bu kadar körelmiş olabilir miyim??
İşin aslı, ben severim ama mimden herkes hoşlanmıyor. Bu nedenle pek isim vermem. Senin yorumundan sonra ekledim. Yani ilk okuduğunda o satırlar yoktu.:)
YanıtlaSilBu arada blog yeni haliyle nasıl olmuş yorum yapmamışsın. Tavsiyene uyup değiştirdim .)
YanıtlaSilHayatı tersten yaşamak demişsin ya, benimki de ondan pek farklı değil sanırım. Hiçbir zaman yaşıtlarım gibi davranamadım. Şu an 60lı 70li yaşlarımı yaşıyorum mesela :) Gerçi buna tersten yaşamak denmez belki de hızlı yaşıyorum demeliyim.
YanıtlaSilen çok tarçını sevdim. bana bile geldi kokusu :))) bi deee, değmesin yağlı boyaaaa en eski ve iyi arkadaşlarımdandır ki yaaa :)
YanıtlaSilEvet Yolcu, seninki biraz hızlı yaşamak gibi. Benim ruhum gittikçe çocuklaşıyor mu ne :))
YanıtlaSilDeep, kokusu hala hafızamda.Ne hoş kokar tarçın..
Yağlı Boya bundan sonra mimli, her defasında :)
Geçmişe inilince ifade etmekte zorlanıyor insan bazı şeyleri... Ama çok güzel ve sade anlatmışsınız elinize sağlık :)
YanıtlaSilMerhaba,
YanıtlaSilbenim cocuklugum da sokakta gecti. Simdi apartman cocuklari oyuncaga boguyoruz ama sosyallesmelerini engelliyoruz sanki. Benim kizim her gördügü cocuga kosup benimle oynarmisin der, ama maalesef bir cogu garip garip bakar veya hemen kacar (onu algilamayanlar da var :(( ) Bu bence cok üzücü...
Istanbul Hanimefendisi'nin güzel etkinliginden geliyorum ve sizi takibe aldim.
Bana da beklerim...
www.gamzenindunyasi74.blogspot.com.tr