Kahve Molası...

İnsanlık öldüğü için.... İnsanlar ölüyor... Her cansız bedenle, vicdanımızdan bir parça daha, toprak altına gömülüyor.. Sonu gelmiyor  ac...

yalan olduğunu bile bile, bir söze tutunursun bazen.. canını yakacağını bile bile , dikenleri elini kanatsa da tutunursun bir dala.. ayakt...

Anladım sonu yok yalnızlığın.... Her gün biraz daha çoğalacak....

Yorgunum....Şöyle bi' yokluğa uzansam... Kalbim ağarana dek uyusam....

Yok azizim, hiç kimse dürüstlükten, samimiyetten bahsetmesin... Değil mi ki, önce kendimizi aldatıyoruz, En çok kendimize yabancı kalı...

Aşkın masumiyeti bulaştı ya ellerine.... Sen artık iflah olmazsın.....

http://tuateneye.blogspot.com.tr Yeni, tazecik bir blog.. Göz gezdirin derim :))