2.05.2015

İçimden geldiği gibi...

Hava güzel, ama ben evdeyim ne yazık ki.. Okumak , okumak ve   bir o kadar daha okumak zorundayım. Lakin okumak dışında her şeyi yapıyorum.
Bugün annemi kaybedişimin ardından geçen 15. gün..Hala kendime gelemedim. Bol bol uyuyorum. Sanırım kendimi uykuyla avutuyorum..Keşkeler, acabalar.... Keşke   O'nu daha çok mutlu edebilseydim, keşke  benden hoşnut olduğunu bilseydim.. Acaba  benden şikayeti var mıydı? İşte bu sorulara verdiğim hiç bir cevap beni tatmin etmiyor.. Bundan emin olamamak ne kadar kötü..
Hayatın hiç bir anlamı, tadı tuzu kalmamış gibi..


7 yorum:

  1. Kelimelerin manasını yitirdiği durumlardan biri... Başın sağ olsun. Allah sabır versin.

    YanıtlaSil

  2. Allah c.c. rahmet etsin. Bilmiyordum.

    Babamı göndereli 5-6 sene oldu. Fakat annenin yokluğunu bilmiyorum. Sanırım daha zor olmalı.

    Bilmem ki seni nasıl teselli edebilirim? Ahirette sevdiklerimizle buluşmak temennisiyle...

    YanıtlaSil
  3. Başınız sağolsun. sabır diliyorum size.
    Huzur içinde uyusun..
    Eminim anneniz yaşamınıza devam etmenizi, mutlu olmanızı daha çok isterdi.

    YanıtlaSil
  4. sevdiklerimizin değerini onları kaybedince anlarız... Onlar yaşarken sormadığımız soruları onları kaybedince sormaya başlarız hepimiz bir gün öleceğiz ne için geldik ki zaten dünyaya annen sağ olsaydı seni böyle görmek istemezdi... Hadi toparla kendini annen için toparla annen için yaşa...

    YanıtlaSil
  5. insan en kıymetlisini kayıp edince bir boşluğa düşüyor söylenecek anlatacak çok şey birikiyor ama insanın boğazında bir düğüm gibi kala kalıyor ..Rabbım sana da sabırların en büyüğünü versin inşallah anneciğinin mekanı cennet Allah'tan rahmet diliyorum

    YanıtlaSil
  6. Çok zor olmalı...Allah sabır versin.

    YanıtlaSil
  7. oy telve...
    zor işler bu işler.
    mekanı cennet olsun ne diyim.

    az ayrı kaldım.
    döndüm şimd, tüm kaçırdığımm yazıları okuyacağım.

    YanıtlaSil