16.03.2015

..........

Bazen çelişkide kalıyor insan..
Ağzına geleni söyleyip, içini rahatlatmakla  sessiz ve vakur kalıp,  öfkesini bastırmak arasında...
Şu an susuyorum, ama içimde öfke de yok....İşte bu daha büyük bir çelişkiymiş gibi geliyor bana...

12 yorum:

  1. Kendimizin tam olarak ne halde olduğunu anlamamak çok iyi bir durum değil...

    YanıtlaSil
  2. ben de genelde ikincisini yapıyorum. ama bazan birincisini yapanlara çok özeniyorum. ağzına geleni söyleyip içini rahatlatanlara..
    bu kadar kontrollü olmak iyi mi emin olamıyorum.

    YanıtlaSil
  3. Söylediklerini karşı taraf anlayabiliyorsa, Söylemek içini rahatlatan bir eyleme dönüşüyor...

    YanıtlaSil
  4. Buna olgunluk deniyor. :)

    YanıtlaSil
  5. İlk iki durumdan birinde kalırsak ağza geleni söylemek daha rahatlatıcı ve olması gereken bir eylem bence,
    ama bazen susarak da anlaşabileceğimizi düşünüyorum aslında.

    YanıtlaSil
  6. Arada böyle sakin olmak iyidir...

    YanıtlaSil
  7. susmak da çok şey anlatır....

    YanıtlaSil
  8. http://tuateneye.blogspot.com.tr/2014/10/susmak-20-aralk-2012-2329-herkese-ack.html

    YanıtlaSil
  9. Önce büyük mutluluklar çocuklaştırır insanı, sonra büyük hüzünler öfkelere karıştırır ve son olarak büyük çöküşler büyük suskunluklara neden olur ama bunun ardından büyük bir güç gelir insana ki kimse yıkamaz bir daha.

    YanıtlaSil
  10. Bence de anında içindekileri döküp rahatlamak gerek. Yoksa birikince daha büyük sorunlar oluyor. Susmak da tabii bir çözüm ama karşındaki anlayabilirse.

    YanıtlaSil
  11. Bazen susmak en büyük haykırış oluyor.. Susarak kırıyor ve döküyor öfkesini insan.. Susmak en güzeli bence...

    YanıtlaSil
  12. o ince bi nokta işte..sessiz kalmak bazı zamanlarda olmuyor ..artık dolup taşıyorsun..o da bir tepki..hiç tepkisiz olmaktansa belki daha iyidir..

    YanıtlaSil