7.01.2015

........

Bi'şeyler yapmalı...
Bir yerden başlamalı,
Yola devam etmeli,
Ya da yoldan dönülmeli..
Bilmiyorum..
Bildiğim tek şey,  bi'şeylerin yolunda gitmediği...
Ne kadar ağır...
İnsanlar mı çok pervasız, yoksa ben mi fazla şey bekliyorum incelik adına.. Ben mi kırılganım, insanlar mı çok kırıcı.. Yaptığım iyiliğin karşılığını beklemek gibi bi'şey değil bu. Fazla beklenti içine girmek de değil..Ben yaparım ama sen yapma demiyorum.. Ben yapmasam da sen yap da demiyorum.. Neden kimseye anlatamıyorum bunu.. Ben kimseyi hiç bir şey için suçlamıyorum. Yargılamıyorum. Sadece  herkesin kişiliği , yapısı, karakteri farklı da olsa genel geçer kurallar vardır. Adab_ı muaşeret denen bi'şey vardır.  İşte onu bekliyorum...

10 yorum:

  1. En sonda yazdığınız gibi adab-ı muaşeret bekliyoruz.

    YanıtlaSil
  2. Normal şeyler bekliyorsun ama karşındakiler anormal olunca maalesef boşluğa çıkıyor beklentiler.

    YanıtlaSil
  3. Telveciğimm :):) Çok düşünürsen bööle oluyor işte..Boşver de gülümse işte.. bi kahve yap kendine, alay et gülümse işte..İnsan kendine zaman zaman anlam veremiyo ki bi de çevreyimi anlasın..Hayat böyle bişey işte..

    YanıtlaSil
  4. gereksiz kırılganlık yapmışsın be dostum...üzdümse özürlerimi kabul et...

    YanıtlaSil
  5. Zamanında şöyle çıkıştığımı anımsıyorum bir yerde birilerine:
    " hayır ben hassas değilim,siz hassasiyetinizi yitirmişsiniz".
    bu kadar empati yapabildim :)

    YanıtlaSil
  6. Yazılarınıza bayıldım gerçekten kaleminize sağık .
    Bu arada blogunuzu takip etmeye başladım. Bende bloguma beklerim sizi :)
    http://mylittlemascara.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil
  7. Takipteyim.benim atölyeme de beklerim http://ciziyorumdikiyorum.blogspot.com.tr
    ayrıca facebook sayfam da var. orayı da beğenirseniz sevinirim. https://www.facebook.com/pages/Tasarımda-Nilgün-Özen-Aydın/802433419804021

    YanıtlaSil
  8. mim zamanıı:):)

    YanıtlaSil
  9. yazınız kelime sayısına bakarsak çok küçük.
    Fakat insan okudukça bir daha okuyası geliyor.
    Önceleri görgü kuralları denilen bir kavram vardı.
    Öğretmenlerimiz mi?
    Çevremiz mi?
    Yoksa Annemiz mi
    Öğretti.
    Bu kurallara uyanlara beyefendi ve hanımefendi
    denirdi.
    Şimdi tek tük o efendiler kaldı.
    İpini kurtaran sokakta görgüsüzlük yapmak için yarış eder oldu.

    YanıtlaSil