Sen miydin yazdıran ?
Sana mıydı yazdıklarım ?
Sen gittikten sonra sustu kelimelerim. Ne zaman konuşmak istesem , dilimde kalıyor cümlelerim..
Güneş doğuyor ama ısıtmıyor eskisi gibi. Sen misin onun da beklediği? O da mı sana muhtaç benim gibi...
Gecenin bir yarısı hasret içinde uyanıyorum...Ellerini özlüyorum...Gözlerimi sımsıkı kapatıp, gülüşünü düşünüyorum. Sabah oluyor, güne sensiz başlıyorum.
Alışıyor insan. Acıyla sarmaş dolaş yaşamaya, nefes yerine yokluğunu içine çekmeye alışıyor..
Kalbim değil , acım atıyor içimde sanki ..
Canım acıdıkça anlıyorum hala yaşadığımı..
Nereye gidersen git..
Ama..
Adımların olmasa da, yüreğin bana dönük olsun e mi ?..
Acılar ve yokluklar olmasa bir şeyin değerini anlayacağımız yok.
YanıtlaSilGüneş doğuyor ama ısıtmıyor eskisi gibi.. bu cümle benim olsun muu :/
YanıtlaSilSonunda gelebildim
YanıtlaSil:)
Sonbahar kış ayları ayrılık ve özlem mevsimi gibi.
:)
Unutulmuyor, giden gidiyor ardında kalan hep bakakalıyor. En iyisi salıvermek yüreğinden ve üstüne taze bir nefes çekmek :)
Yüreğine sağlık :)
Gün doğumlarından gün batımlarına; onu beklemenin adıdır aşk! (Gerçek mi bu dizeler, üzülürüm bak! )))): )
YanıtlaSilBoşuna dememişler Yolcu, her şey zıddıyla bilinir diye..
YanıtlaSilOlsun bakalım Şımarımtırak :))
Hoşgeldin Pe Hito, gecenin bir yarısı bloguma bakıp ta, en az 7-8 yorumunu görmeyince ben de kendimi eksik hissediyorum ona göre :))
Haklısın, taze bir nefes lazım bize..
Üzülme Ali :))Senin yazdıkların gibi diyeyim..
Öyleyse hep birlikte çoğalalım :)
YanıtlaSilböyle acılar kaplamasın yüreklerimizi hiç...
YanıtlaSilTamamlayalım ve çoğalalım Pe Hito :))
YanıtlaSilAra sıra olabilir, ama tamamiyle esir almasın bizi Bir Hayal Kur :)