20.12.2013

......

Bugün seni çok özlediğimi farkettim..Ve ne kadar çok sevdiğimi..
Şu an kendime en yakın insan /lardan biri olarak seni görüyorsam, elbette sebebi geçmişe dayanıyor.Kalabalık bir aileydik.. Çok çocuklu... Ama  şimdikilerin  " nitelikli beraberlik" dediği kavramı, ucundan kıyısından seninle yaşadım ben..İkimiz de evcimendik sanırım..Beraber çok vakit geçirdik .Neden sokağa çıkıp oyun oynamazdık bilmem....
Bana tavla oynamayı, çocukluğumda sen öğretmiştin. Ama  nedense bir daha hiç oynamadık  :)
Çizdiğin resimlere hayranlıkla bakardım.. En ince ayrıntıları bile ihmal etmezdin..Bu konudaki yeteneğinin de heba olduğunu düşünmüşümdür hep.. İlkokulu bitirir bitirmez yatılı okula gitmen ,  hafızamda yer eden seninle ilgili o güzel anıları  ender kıldı..Güzeldi ama azdı..
Ben yine de,  en çok ( aynı odada uyuduğumuz için )   okuldan geldiğin bir  gece, yorganı başına çekerek ağlamanı unutamıyorum.. Neydi içini o kadar acıtan..Boş ver söyleme, ben zaten biliyorum...
Neyse ki her gece beraber olmadığımız için ,  sen benimkileri hiç duymadın...
Ben bir gecenin ağırlığını zor  taşıyorum zira...
Şimdi seni seviyorum demek ne kadar basit kalır  anlıyor musun ?



7 yorum:

  1. Aklım karıştı benim. Hadi git kimse bahsettiğin sarıl ona, o zaten anlayacaktır.
    :)

    YanıtlaSil
  2. Sevginin farklı farklı yönleri var bu da onlardan biri olsa gerek.

    YanıtlaSil
  3. sen sevdiğini söyle sarıl boynuna.hiç basit kalmaz bence.sevmenin neresi basit ki?öyle olsa her şeyi,herkesi severdi insan...

    YanıtlaSil
  4. Özleyecek birinin olması.....ne güzel.

    YanıtlaSil
  5. "Eee gel bari tavla oynayalım" diyesim geldi onun yerine..

    YanıtlaSil
  6. Hepimizin hayatında böyle kimseler olmuştur ki; onların yaptıklarının aynısını bir başkası yapsa dolduramaz.

    YanıtlaSil
  7. Yüreğin çok derinlerde ve hayatındaki özel özneleri paylaşmak cesaret işi.. Ama anlatımını begendim gerçekten..

    YanıtlaSil