15.03.2013

BENDESİN ...




Artık eskisi kadar anmıyorum adını..
bir şey değişmedi aslında..
bıraktığın gibi..
gülüşün aklımda 
ve ellerin
ve sözlerin
bazen içimi dağlayan, bazen de  derde derman olan sözlerin
işime gelmiyor hepsini tek tek yeniden kendime söylemek..
ayıklıyorum teker teker
üşüdüğümde,  dudaklarından dökülüveren sıcacık sevgi dolu sözlerini hatırlıyorum.
ve nefret çıktığında sahneye, ruhumu buz kesen   kelimelerini düşünüyorum..
doğrusu neydi?
senden başka kim bilebilir ki?
hoş artık  önemi de yok..
ne  sen yüreğime yerleşebildin
ne de ben seni bırakıp gidebildim..
bendesin ama benim değilsin..





3 yorum:

  1. Çok güzel bir yazı olmuş Kahve Telvesi. Bu yazıyı çok iyi anlıyorum. Yüreğine sağlık ...

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim Serkan..İnsanlar ortak yaşanmışlıklara sahip oldukça anlayabiliyor birbirini...

    YanıtlaSil
  3. bu zor bi çıkmaz, bi karar vermen lazım.

    YanıtlaSil