KARMA KARIŞIK

Hani insanız ya biz..

bir çok duyguyu barındırıyoruz ya içimizde

kimini sevdiğimiz, kiminden nefret ettiğimiz, 

nefret etmemiz gerekenin sadece " nefret" duygusunun kendisi olduğunu bile bile,

bazıları için halimize şükrediyor

bazıları için kahrediyoruz ya hani

övünüyoruz

utanıyoruz

çoğaltmaya çalışıyoruz

yok etmek için uğraşıyoruz 

benim de var böyle duygularım

kaybetmemek için 

unutmamak için

atıl kılmamak için her  daim canlı tutmaya çalıştığım..

keşke  vaz geçebilsem dediğim..

hepsinin yeri büyük bende..

ayrı ayrı , tek tek önemserim  hepsini

ama iki tanesi var ki

bunlarla baş etmek pek de  kolay değil 

laftan anlamazlar

hiç vazgeçmezler

içimi oyarlar

dur , sus bilmezler

anlaşılamamaktır biri

ya da yanlış anlaşılmak

söylediğim sözlerin muhataba gidene kadar şekilden şekle bürünmesidir

dosdoğru  duracağına eğilip bükülmesidir

yandaş anlamları mıknatıs gibi çekmesidir

bazen ben beceremem, bazen karşımdakinin işine böyle gelmiştir

işte bu yüzden gerçek anlam gizlenmiştir

uğraşırım doğruyu gün yüzüne çıkarana kadar

ama inatçıysa karşımdaki   vazgeçerim, yüreğim isyankar

kızarım , öfkelenirim, hiddetlenirim

ama bir şey söylemem, lal olur dilim...

diğeri de anlam verememektir bir söze, bir davranışa

sebebini bilememek

hadi olmadı tahmin edememek 

neden yaptı, neden söyledi, neden öyle baktı,neden sustu

yer bitirir içimi

ve tüketir bütün enerjimi

soru işaretleri dolaşır ya beynimde

hepsini savuşturmak, kovmak yorar beni

evet evet, sevmiyorum ben belirsizliği..

açık olmalı

net olmalı 

.........